dcmsign — online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

dcmsign — podpisuj i weryfikuj pliki DICOM

STRESZCZENIE

dcmsign [opcje] dcmfile-in [dcmfile-out]

OPIS

Opona dcmznak narzędzie odczytuje plik DICOM (dcmfile-in), wykonuje podpis cyfrowy
operację i, jeśli jakakolwiek modyfikacja miała miejsce, zapisuje obiekt DICOM na wyjściu
plik (dcmfile-out).

Obsługiwanych jest pięć operacji podpisu cyfrowego:

· weryfikacja wszystkich podpisów w pliku DICOM
· utworzenie nowego podpisu cyfrowego znajdującego się w głównym zbiorze danych,
· utworzenie nowego podpisu cyfrowego w elemencie sekwencji osadzonej w
zbiór danych,
· usunięcie pojedynczego podpisu cyfrowego z pliku DICOM oraz
· usunięcie wszystkich podpisów cyfrowych z pliku DICOM.

PARAMETRY

dcmfile-in DICOM nazwa pliku wejściowego do przetworzenia

dcmfile-out Nazwa pliku wyjściowego DICOM

OPCJE

ogólny Opcje
-h --pomoc
wydrukuj ten tekst pomocy i wyjdź

--wersja
wydrukuj informacje o wersji i wyjdź

--argumenty
wypisz rozszerzone argumenty wiersza poleceń

-q --cichy
tryb cichy, drukuj bez ostrzeżeń i błędów

-v --pełne
tryb szczegółowy, szczegóły przetwarzania wydruku

-d --debuguj
tryb debugowania, drukuj informacje debugowania

-ll --log-level [poziom] poziom: ciąg znaków
(krytyczny, błąd, ostrzeżenie, informacje, debugowanie, śledzenie)
użyj poziomu l dla rejestratora

-lc --log-config [f]nazwa_pliku: ciąg
użyj pliku konfiguracyjnego f dla loggera
wkład Opcje
format pliku wejściowego:

+f --odczytaj-plik
odczyt formatu pliku lub zestawu danych (domyślnie)

+fo --tylko-do-odczytu-pliku
tylko odczytaj format pliku

-f --odczytaj-zbiór danych
odczytaj zestaw danych bez informacji meta pliku

składnia transferu danych wejściowych:

-t= --odczytaj-xfer-auto
użyj rozpoznawania TS (domyślnie)

-td --odczytaj-xfer-wykryj
zignoruj ​​TS określony w metanagłówku pliku

-te --odczytaj-xfer-mała
czytać z wyraźnym VR little endian TS

-tb --odczytaj-xfer-duży
czytać z wyraźnym VR big endian TS

-ti --odczytaj-xfer-niejawny
czytać z niejawnym VR little endian TS
podpis Polecenia
--zweryfikować
zweryfikuj wszystkie podpisy (domyślnie)

+s --sign [p]plik klucza prywatnego, plik [c]certyfikatu: łańcuch
utwórz podpis w głównym obiekcie

+si --sign-item [k]eyfile, [c]ertfile, [i]tem lokalizacja: string
utwórz podpis w elemencie sekwencji

+r --remove [s]ignature UID: łańcuch
usunąć podpis

+ra --usuń-wszystko
usuń wszystkie podpisy ze zbioru danych
podpis tworzenie Opcje (tylko w --znak or --podpisz element):
hasło klucza prywatnego:

+ps --std-hasło
poproś użytkownika o wpisanie hasła na stdin (domyślnie)

+pw --use-passwd [p]hasło: łańcuch
użyj podanego hasła

-pw --null-passwd
użyj pustego ciągu jako hasła

format pliku klucza i certyfikatu:

-pem --pem-klucze
czytaj klucze/certyfikaty jako plik PEM (domyślnie)

-der --der-klucze
czytaj klucze/certyfikaty jako plik DER

profil podpisu cyfrowego:

-pf --profil-brak
nie wymuszaj żadnego profilu podpisu (domyślnie)

+pb --podstawa-profilu
wymuś podstawowy profil podpisu RSA

+pc --kreator-profili
wymuś profil podpisu twórcy RSA

+pa --profile-uwierzytelnianie
wymuś profil podpisu autoryzacyjnego

Algorytm MACa:

+pan --mac-ripemd160
użyj RIPEMD 160 (domyślnie)

+ms --mac-sha1
użyj SHA-1

+mm --mac-md5
użyj MD5

wybór tagów:

-t --znacznik
[t]ag: „gggg,eeee” lub nazwa słownika
podpisuj tylko określony znacznik
(ta opcja może być określona wielokrotnie)

-tf --tag-file [f] nazwa_pliku: łańcuch
przeczytaj listę tagów z pliku tekstowego

format podpisu:

-fn --format-nowy
użyj poprawnego formatu podpisu DICOM (domyślnie)

-fo --format-stary
użyj starego (sprzed 3.5.4) formatu podpisu DCMTK, niezgodnego
jeśli podpis zawiera skompresowane dane pikseli
wydajność Opcje
składnia transferu danych wyjściowych:

+t= --write-xfer-to samo
pisz z tym samym TS co wejście (domyślnie)

+te --write-xfer-mało
pisz z wyraźnym VR little endian TS

+tb --write-xfer-duży
pisz z wyraźnym VR big endian TS

+ti --write-xfer-implicit
pisz z niejawnym VR little endian TS

kodowanie długości w sekwencjach i elementach:

+e --długość-wyraźna
pisz z wyraźnymi długościami (domyślnie)

-e --długość-nieokreślona
pisz z nieokreślonymi długościami

inne opcje wyjścia:

+d --dump [f] nazwa_pliku: łańcuch
strumień bajtów zrzutu wprowadzany do kodeka MAC do pliku
(tylko z opcją --sign lub --sign-item)

UWAGI

Akta i parametry
Opona dcmznak Narzędzie odczytuje i zapisuje wiele plików i formatów plików, które są
opisane w tej sekcji.
Oczekuje się, że certyfikaty klucza publicznego będą w formacie X.509v3 z kodowaniem PEM lub DER.
Narzędzie dcmsign obsługuje obecnie klucze publiczne RSA i DSA, chociaż obsługują je tylko klucze RSA
definiuje w profilach bezpieczeństwa standardu DICOM.
Klucze prywatne są oczekiwane w kodowaniu PEM lub DER. PEM jest zalecane (i domyślne), ponieważ
pozwala to na przechowywanie kluczy prywatnych w postaci zaszyfrowanej. Opcje wiersza poleceń sterują plikiem
zachowanie dcmznak po otwarciu zaszyfrowanego klucza PEM (patrz wyżej). Ogólnie nie jest
zalecane jest podanie hasła szyfrowania w wierszu poleceń, ponieważ polecenie
linia może być widoczna dla innych procesów w systemie, np. 'ps -ef'.
Listę elementów danych do podpisania można odczytać z pliku lub określić w pliku
linii poleceń lub obu (w tym przypadku klawisze są połączone).
W wierszu polecenia klucze atrybutów są określone jako
--tag "gggg,eeee" gdzie gggg i eeee to grupa szesnastkowa
i numery elementów
--tag „Nazwa”, gdzie „Nazwa” jest symboliczną nazwą atrybutu
słownik DICOM (patrz poniżej).
Gdy znaczniki atrybutów są odczytywane z pliku z rozszerzeniem --tag-plik opcja, zwykły plik tekstowy
maks. Oczekuje się 64 kilobajtów. Tagi w pliku są nazwami symbolicznymi z danych
słownika lub mieć format (gggg,eeee) (z nawiasami klamrowymi). Tagi są oddzielone jednym lub więcej
znaki odstępu.
Opona --podpisz element operacja wymaga ciągu lokalizacji, który opisuje, w którym elemencie sekwencji
ma zostać utworzony podpis. Ciąg lokalizacji ma następujący format:
NazwaSekwencji[indeks].NazwaSekwencji[indeks].NazwaSekwencji[indeks](...)
gdzie SequenceName jest symboliczną nazwą atrybutu ze słownika danych lub a
znacznik numeryczny w formacie (gggg,eeee) i indeks jest dziesiętną liczbą całkowitą bez znaku dla
numer pozycji, zaczynając od zera dla pierwszej pozycji w sekwencji. Jako przykład,
następujący ciąg lokalizacji
ReferencedSeriesSequence[0].ReferencedImageSequence[1]
spowodowałoby utworzenie podpisu cyfrowego w drugim elemencie pliku
ReferencedImageSequence (0008,1140), który znajduje się w pierwszym elemencie
ReferencedSeriesSequence (0008,1115), który znajduje się w głównym zbiorze danych DICOM.

LOGOWANIE

Poziom rejestrowania danych wyjściowych różnych narzędzi wiersza poleceń i podstawowych bibliotek może:
być określony przez użytkownika. Domyślnie w standardzie zapisywane są tylko błędy i ostrzeżenia
strumień błędów. Korzystanie z opcji --gadatliwy także komunikaty informacyjne, takie jak szczegóły przetwarzania
Jest zgłoszony. Opcja --odpluskwić można wykorzystać, aby uzyskać więcej szczegółów na temat działalności wewnętrznej,
np. do celów debugowania. Inne poziomy rejestrowania można wybrać za pomocą opcji --Dziennik-
poziom, w --cichy w trybie zgłaszane są tylko błędy krytyczne. W tak bardzo poważnych błędach,
aplikacja zwykle kończy się. Aby uzyskać więcej informacji na temat różnych poziomów rejestrowania,
patrz dokumentacja modułu 'oflog'.
W przypadku, gdy dane wyjściowe logowania powinny być zapisywane do pliku (opcjonalnie z rotacją logów),
do syslog (Unix) lub opcji dziennika zdarzeń (Windows) --log-config może być użyty. Ten
plik konfiguracyjny pozwala również na kierowanie tylko niektórych komunikatów na określone wyjście
strumienia i do filtrowania niektórych wiadomości na podstawie modułu lub aplikacji, w której są
Są generowane. Przykładowy plik konfiguracyjny znajduje się w /logger.cfg.

COMMAND LINE

Wszystkie narzędzia wiersza poleceń używają następującej notacji dla parametrów: nawiasy kwadratowe otocz
wartości opcjonalne (0-1), trzy końcowe kropki oznaczają, że dozwolone są różne wartości
(1-n), kombinacja obu oznacza od 0 do n wartości.
Opcje wiersza poleceń są odróżniane od parametrów przez wiodący znak '+' lub '-',
odpowiednio. Zazwyczaj kolejność i pozycja opcji wiersza poleceń są dowolne (tzn
może pojawić się w dowolnym miejscu). Jeśli jednak opcje wzajemnie się wykluczają, najbardziej odpowiedni wygląd
jest używany. To zachowanie jest zgodne ze standardowymi regułami oceny powszechnych powłok uniksowych.
Ponadto jeden lub więcej plików poleceń można określić za pomocą znaku „@” jako przedrostka do
nazwa pliku (np. @komenda.txt). Taki argument polecenia jest zastępowany treścią
odpowiedni plik tekstowy (wiele białych znaków jest traktowanych jako pojedynczy separator, chyba że
pojawiają się między dwoma cudzysłowami) przed dalszą oceną. Proszę to zanotować
plik poleceń nie może zawierać innego pliku poleceń. To proste, ale skuteczne podejście
pozwala podsumować typowe kombinacje opcji/parametrów i uniknąć długich i
mylące wiersze poleceń (przykład znajduje się w pliku) /dumppat.txt).

ŚRODOWISKO

Opona dcmznak narzędzie spróbuje załadować słowniki danych DICOM określone w
ŚCIEŻKA DDMDICT Zmienna środowiskowa. Domyślnie, tj. jeśli ŚCIEŻKA DDMDICT zmienna środowiskowa
nie jest ustawiony, plik /dicom.dic zostanie załadowany, chyba że słownik zostanie zbudowany
do aplikacji (domyślnie dla Windows).
Preferowane jest zachowanie domyślne, a ŚCIEŻKA DDMDICT tylko zmienna środowiskowa
używane, gdy wymagane są alternatywne słowniki danych. ten ŚCIEŻKA DDMDICT zmienna środowiskowa
ma taki sam format jak powłoka uniksowa PATH zmienna, w której oddziela się dwukropek (':')
wpisy. W systemach Windows średnik (';') jest używany jako separator. Słownik danych
kod spróbuje załadować każdy plik określony w ŚCIEŻKA DDMDICT Zmienna środowiskowa. Ono
jest błędem, jeśli nie można załadować słownika danych.

PRAWA AUTORSKIE

Copyright (C) 2000-2014 autorstwa OFFIS eV, Escherweg 2, 26121 Oldenburg, Niemcy.

Korzystaj z dcmsign online, korzystając z usług onworks.net