machinectl — Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

machinectl - Kontroluj systemowego menedżera maszyn

STRESZCZENIE

maszyna [OPCJE...] {KOMENDA} [NAZWA...]

OPIS

maszyna może być wykorzystany do introspekcji i kontrolowania stanu systemd(1) wirtualny
kierownik rejestracji maszyn i kontenerów systemd-machined.service(8).

maszyna mogą być używane do wykonywania operacji na maszynach i obrazach. W tym maszyny
sens są uważane za działające instancje:

· Maszyny wirtualne (VM), które wirtualizują sprzęt w celu uruchomienia pełnego systemu operacyjnego (OS)
instancje (w tym ich jądra) w zwirtualizowanym środowisku na hoście
OS.

· Kontenery współdzielące sprzęt i jądro systemu operacyjnego z systemem operacyjnym hosta w celu uruchomienia systemu operacyjnego
instancje przestrzeni użytkownika na systemie operacyjnym hosta.

· Sam system hosta

Maszyny są identyfikowane za pomocą nazw, które podlegają tym samym regułom, co nazwy hostów UNIX i DNS,
szczegóły znajdziesz poniżej. Instancje maszyn są tworzone na podstawie obrazów dysków lub systemów plików
często — choć niekoniecznie — noszą tę samą nazwę, co uruchamiane na nich maszyny.
Obrazy w tym sensie są brane pod uwagę:

· Drzewa katalogów zawierające system operacyjny, w tym katalogi najwyższego poziomu / usr, / Etc,
tak dalej.

· Podwoluminy btrfs zawierające drzewa systemów operacyjnych, podobne do normalnych drzew katalogów.

· Binarne „surowe” obrazy dysków zawierające tablice partycji MBR lub GPT i system plików Linux
partycje.

· Drzewo systemu plików samego systemu operacyjnego hosta.

OPCJE

Rozumie się następujące opcje:

-p, --właściwość=
Pokazując właściwości maszyny lub obrazu, ogranicz dane wyjściowe do określonych właściwości, np
określony przez argument. Jeśli nie określono, wyświetlane są wszystkie ustawione właściwości. The
argumentem powinna być nazwa właściwości, np. „Nazwa”. Jeśli określono więcej niż raz, wszystkie
zostaną wyświetlone właściwości o określonych nazwach.

-a, --wszystko
Pokazując właściwości maszyny lub obrazu, pokaż wszystkie właściwości, niezależnie od tego, czy
są ustawione czy nie.

Podczas wyświetlania obrazów maszyn wirtualnych lub kontenerów nie pomijaj obrazów rozpoczynających się od kropki
postać (".").

-l, --pełny
Nie twórz wielokropków we wpisach drzewa procesów.

--no-pytaj-hasło
Nie pytaj użytkownika o uwierzytelnienie dla operacji uprzywilejowanych.

--zabij-kto=
Kiedy jest używany z zabić, wybierz procesy do zabicia. Musi być jednym z liderlub cała kolekcja do
wybierz, czy zabić tylko proces lidera maszyny, czy wszystkie procesy
maszyna. Jeśli pominięty, domyślnie cała kolekcja.

-s, --sygnał=
Kiedy jest używany z zabić, wybierz, który sygnał chcesz wysłać do wybranych procesów. Musi być jednym z
dobrze znane specyfikatory sygnału, takie jak SIGTERM, SIGINT or NASTĘPNY PRZYSTANEK. Jeśli pominięto,
domyślnie to SIGTERM.

--uid=
W przypadku użycia z powłoka polecenie wybiera identyfikator użytkownika, aby otworzyć interaktywną powłokę
sesja jako. Jeśli ten przełącznik nie jest określony, domyślnie jest to „root”. Należy pamiętać, że ten przełącznik
nie jest obsługiwany dla Zaloguj Się polecenie (patrz poniżej).

--setenv=
W przypadku użycia z powłoka polecenie, ustawia zmienną środowiskową, która ma zostać przekazana do wykonanego
powłoka. Pobiera parę nazw i wartości zmiennej środowiskowej oddzielonych znakami „= as
argument. Przełącznik ten może być używany wielokrotnie w celu ustawienia wielu środowisk
zmienne. Należy pamiętać, że ten przełącznik nie jest obsługiwany w przypadku Zaloguj Się polecenie (patrz poniżej).

--mkdir
Kiedy jest używany z związania, tworzy katalog docelowy przed zastosowaniem montowania powiązania.

--tylko czytać
Kiedy jest używany z związania, stosuje montowanie powiązania tylko do odczytu.

-n, --linie=
Kiedy jest używany z status, kontroluje liczbę wyświetlanych wierszy dziennika, licząc od
najnowsze. Przyjmuje dodatni argument będący liczbą całkowitą. Domyślnie 10.

-o, --wyjście=
Kiedy jest używany z status, steruje formatowaniem wyświetlanych zapisów księgowych.
Dostępne opcje, patrz journalctl(1). Domyślnie jest to „krótkie”.

--weryfikuj=
Pobierając obraz kontenera lub maszyny wirtualnej, określ, czy obraz ma być weryfikowany
zanim zostanie udostępniony. Przyjmuje jedną z opcji „nie”, „suma kontrolna” i „podpis”. Jeśli nie",
nie jest przeprowadzana żadna weryfikacja. Jeśli określono „sumę kontrolną”, sprawdzane jest pobieranie
integralność po zakończeniu transferu, ale żadne podpisy nie są weryfikowane. Jeśli
określony jest „podpis”, suma kontrolna jest weryfikowana i podpis obrazu jest weryfikowany
sprawdzone w oparciu o lokalną bazę kluczy zaufanych dostawców. Zdecydowanie zaleca się
ustaw tę opcję na „podpis”, jeśli serwer i protokół to obsługują. Domyślnie
"podpis".

--siła
Podczas pobierania obrazu kontenera lub maszyny wirtualnej oraz kopii lokalnej przez określony plik lokalny
nazwa komputera już istnieje, usuń ją najpierw i zastąp nowo pobraną
obraz.

--format=
W przypadku użycia z eksport-tar or eksport-surowy polecenia, określa format kompresji
użyć w pliku wynikowym. Pobiera jeden z „nieskompresowanych”, „xz”, „gzip”, „bzip2”. Przez
domyślnie format jest ustalany automatycznie na podstawie przekazanej nazwy pliku obrazu.

-H, --gospodarz=
Wykonaj operację zdalnie. Podaj nazwę hosta lub nazwę użytkownika i nazwę hosta
oddzielone znakiem „@”, aby się połączyć. Nazwa hosta może opcjonalnie być poprzedzona przyrostkiem
nazwa kontenera, oddzielona ":", która łączy się bezpośrednio z konkretnym kontenerem on
określonego hosta. Spowoduje to użycie SSH do rozmowy z instancją menedżera komputera zdalnego.
Nazwy kontenerów mogą być wyliczane za pomocą maszyna -H HOST.

-M, --maszyna=
Wykonaj operację na lokalnym kontenerze. Podaj nazwę kontenera, z którym chcesz się połączyć.

--bez pagera
Nie przesyłaj danych wyjściowych do pagera.

--no-legenda
Nie drukuj legendy, czyli nagłówków kolumn i stopki z podpowiedziami.

-h, --help
Wydrukuj krótki tekst pomocy i wyjdź.

--wersja
Wydrukuj krótki ciąg wersji i zakończ.

POLECENIA

Zrozumiane są następujące polecenia:

Maszyna Polecenia
podstęp
Lista aktualnie działających (online) maszyn wirtualnych i kontenerów. Aby wyliczyć maszynę
obrazy, które można uruchomić, użyj obrazy-listy (patrz poniżej). Zauważ, że to polecenie ukrywa się
domyślnie specjalna maszyna „.host”. Użyj --wszystko przełącz, aby to pokazać.

status IMIĘ...
Pokaż informacje o statusie wykonania jednej lub większej liczby maszyn wirtualnych i kontenerów,
po których następują najnowsze dane dziennika z dziennika. Ta funkcja ma na celu
generować dane wyjściowe czytelne dla człowieka. Jeśli szukasz wyników możliwych do analizy komputerowej, użyj
pokazać Zamiast. Należy pamiętać, że pokazane dane dziennika są raportowane przez maszynę wirtualną lub
menedżer kontenerów i często zawiera dane wyjściowe konsoli maszyny, ale nie
koniecznie dziennik zawartości samej maszyny.

pokazać [IMIĘ...]
Pokaż właściwości jednej lub więcej zarejestrowanych maszyn wirtualnych lub kontenerów lub
samego menadżera. Jeśli nie zostanie podany żaden argument, zostaną pokazane właściwości menedżera.
Jeśli określono NAZWĘ, zostaną wyświetlone właściwości tej maszyny wirtualnej lub kontenera. Przez
domyślnie puste właściwości są pomijane. Używać --wszystko żeby je też pokazać. Wybrać
konkretne właściwości do pokazania, wykorzystania --właściwość=. To polecenie jest przeznaczone do użycia
zawsze, gdy wymagane są dane wyjściowe analizowalne komputerowo i nie drukuje drzewa grup cgroup lub
wpisy do dziennika. Używać status jeśli szukasz sformatowanych danych wyjściowych czytelnych dla człowieka.

początek IMIĘ...
Uruchom kontener jako usługę systemową, używając systemd-nspawn(1). To się zaczyna
[email chroniony], utworzony dla określonej nazwy komputera, podobny do
Efekt systemctl początek na nazwę usługi. systemd-nspawn szuka pojemnika
obraz o określonej nazwie w /var/lib/machines/ (i innych ścieżkach wyszukiwania, patrz poniżej)
i go uruchamia. Używać obrazy-listy (patrz poniżej), aby wyświetlić listę dostępnych obrazów kontenerów
początek.

Należy pamiętać, że systemd-machined.service(8) łączy się również z wieloma innymi
menedżerowie kontenerów i maszyn wirtualnych, systemd-nspawn to tylko jedna z jego realizacji. Większość
polecenia dostępne w maszyna może być używany na kontenerach lub maszynach wirtualnych kontrolowanych przez
inni menedżerowie, nie tylko systemd-nspawn. Uruchamianie maszyn wirtualnych i obrazów kontenerów na nich
menedżerowie wymagają narzędzi specyficznych dla menedżerów.

Aby interaktywnie uruchomić kontener w wierszu poleceń z pełnym dostępem do pliku
konsolę kontenera, wywołaj ją systemd-nspawn bezpośrednio. Aby zatrzymać bieg
wykorzystanie kontenera maszyna poweroffpatrz poniżej.

Zaloguj Się [IMIĘ]
Otwórz interaktywną sesję logowania do terminala w kontenerze lub na hoście lokalnym. Jeżeli
podano argument, który odnosi się do maszyny kontenerowej, z którą należy się połączyć. Jeśli żaden nie jest
określony lub nazwa kontenera jest określona jako ciąg pusty lub znak specjalny
podano nazwę komputera „.host” (patrz poniżej), nawiązywane jest połączenie z komputerem lokalnym
zamiast tego gospodarz. Spowoduje to utworzenie połączenia TTY z określonym kontenerem lub lokalnym
host i prosi o wykonanie na nim getty. Należy pamiętać, że jest to obsługiwane tylko dla
kontenery działają systemd(1) jako system init.

To polecenie spowoduje otwarcie pełnego monitu o logowanie na kontenerze lub na hoście lokalnym, który
następnie pyta o nazwę użytkownika i hasło. Używać powłoka (patrz poniżej) lub uruchamiany systemowo(1) z
--maszyna= przełącznik, aby bezpośrednio wywołać pojedyncze polecenie, interaktywnie lub w
tło.

powłoka [[IMIĘ@]IMIĘ [PATH [ARGUMENTY...]]]
Otwórz interaktywną sesję powłoki w kontenerze lub na hoście lokalnym. Pierwszy
argument odnosi się do komputera kontenerowego, z którym należy się połączyć. Jeśli nie określono żadnego, lub
nazwa komputera jest podana jako pusty ciąg znaków lub specjalna nazwa komputera „.host”
(patrz poniżej), zamiast tego nawiązywane jest połączenie z hostem lokalnym. To działa
podobnego do Zaloguj Się ale natychmiast wywołuje proces użytkownika. To polecenie uruchamia
określony plik wykonywalny z określonymi argumentami, lub / Bin / sh jeśli nie określono żadnego. Przez
domyślnie otwiera powłokę „root”, ale używając --uid=lub poprzedzając nazwę komputera
za pomocą nazwy użytkownika i znaku „@” można wybrać innego użytkownika. Używać --setenv=
aby ustawić zmienne środowiskowe dla wykonywanego procesu.

Podczas korzystania z powłoka polecenie bez argumentów (w ten sposób wywołując wykonywaną powłokę lub
polecenie na hoście lokalnym), jest pod wieloma względami podobne do a su(1) sesja, ale w przeciwieństwie do
su, całkowicie izoluje nową sesję od sesji początkowej, tak że
nie ma wspólnych właściwości procesu ani sesji oraz jest w czystym i dobrze zdefiniowanym stanie. To
będą śledzone w nowej sesji utmp, logowania, audytu, bezpieczeństwa i pęku kluczy i będą
nie dziedziczy żadnych zmiennych środowiskowych ani limitów zasobów, a także innych właściwości.

Należy pamiętać, że uruchamiany systemowo(1) może być użyte zamiast powłoka polecenie i pozwala na więcej
szczegółowa, niskopoziomowa konfiguracja wywoływanej jednostki. Jednak często jest to więcej
uprzywilejowany niż powłoka dowództwo.

umożliwiać IMIĘ... wyłączyć IMIĘ...
Włącz lub wyłącz kontener jako usługę systemową uruchamianą przy starcie systemu, używając
systemd-nspawn(1). To włącza lub wyłącza [email chroniony], instancja dla
określoną nazwę maszyny, podobną do efektu systemctl umożliwiać or systemctl
wyłączyć na nazwę usługi.

poweroff IMIĘ...
Wyłącz jeden lub więcej kontenerów. Spowoduje to ponowne uruchomienie poprzez wysłanie SIGRTMIN+4 do
proces inicjowania kontenera, który powoduje zamknięcie systemów init zgodnych z systemem
w dół czysto. Ta operacja nie działa w przypadku kontenerów, w których nie działa a
systemd(1)kompatybilny system init, taki jak sysvinit. Używać zakończony (patrz poniżej) do
natychmiast zakończ kontener lub maszynę wirtualną bez konieczności jej całkowitego zamykania.

restart IMIĘ...
Uruchom ponownie jeden lub więcej kontenerów. Spowoduje to ponowne uruchomienie poprzez wysłanie SIGINT do
proces inicjowania kontenera, który jest mniej więcej odpowiednikiem naciśnięcia Ctrl+Alt+Del na pliku
system bezkontenerowy i jest kompatybilny z kontenerami obsługującymi dowolny system
manager.

zakończony IMIĘ...
Natychmiast kończy pracę maszyny wirtualnej lub kontenera, bez konieczności jej całkowitego zamykania
w dół. To zabija wszystkie procesy maszyny wirtualnej lub kontenera i zwalnia wszystkie procesy
zasoby dołączone do tej instancji. Używać poweroff aby wysłać żądanie czystego zamknięcia.

zabić IMIĘ...
Wyślij sygnał do jednego lub większej liczby procesów maszyny wirtualnej lub kontenera. To znaczy
procesy widziane przez hosta, a nie procesy wewnątrz maszyny wirtualnej lub
pojemnik. Używać --zabij-kto= aby wybrać proces do zabicia. Używać --sygnał= , aby wybrać
sygnał do wysłania.

związania IMIĘ PATH [PATH]
Bind montuje katalog z hosta do określonego kontenera. Pierwszy
Argument katalogu to katalog źródłowy na hoście, drugi argument katalogu
jest katalogiem docelowym w kontenerze. W przypadku pominięcia tego ostatniego,
ścieżka docelowa w kontenerze jest taka sama jak ścieżka źródłowa na hoście. Gdy
w połączeniu z --tylko czytać przełącznik, tworzony jest gotowy montaż powiązania. Gdy
w połączeniu z --mkdir przełącznika, ścieżka docelowa jest tworzona najpierw przed
zastosowano mocowanie. Należy pamiętać, że ta opcja jest obecnie obsługiwana tylko w przypadku systemd-
odrodzenie(1) pojemniki.

kopiuj do IMIĘ PATH [PATH]
Kopiuje pliki lub katalogi z systemu hosta do działającego kontenera. Bierze
nazwa kontenera, po której następuje ścieżka źródłowa na hoście i ścieżka docelowa w
pojemnik. Jeśli ścieżka docelowa zostanie pominięta, będzie taka sama jak ścieżka źródłowa
używany.

kopia z IMIĘ PATH [PATH]
Kopiuje pliki lub katalogi z kontenera do systemu hosta. Bierze pojemnik
name, po której następuje ścieżka źródłowa w kontenerze i ścieżka docelowa na hoście.
Jeżeli ścieżka docelowa zostanie pominięta, zostanie użyta ta sama ścieżka źródłowa.

Obraz Polecenia
obrazy-listy
Pokaż listę zainstalowanych lokalnie obrazów kontenerów i maszyn wirtualnych. To wylicza cały surowy dysk
obrazy oraz katalogi kontenerów i podwoluminy w /var/lib/machines/ (i innych
ścieżki wyszukiwania, patrz poniżej). Używać początek (patrz wyżej), aby wypuścić kontener z jednego z
wymienione obrazy. Należy pamiętać, że domyślnie kontenery, których nazwa zaczyna się od kropki („”.”)
nie są pokazane. Aby je również wyświetlić, określ --wszystko. Pamiętaj, że specjalny obraz „.host”
zawsze istnieje domyślnie i odnosi się do obrazu, z którego uruchamiany jest sam host.

status obrazu [IMIĘ...]
Pokaż zwięzłe informacje o stanie co najmniej jednego kontenera lub obrazu maszyny wirtualnej. Ta funkcja
ma na celu generowanie danych wyjściowych czytelnych dla człowieka. Używać pokaż obraz (patrz poniżej) do wygenerowania
zamiast tego dane wyjściowe przetwarzalne komputerowo.

pokaż obraz [IMIĘ...]
Pokaż właściwości jednego lub więcej zarejestrowanych obrazów maszyn wirtualnych lub kontenerów, lub
samego menadżera. Jeśli nie zostanie podany żaden argument, zostaną pokazane właściwości menedżera.
Jeśli określono NAZWĘ, właściwości tej maszyny wirtualnej lub obrazu kontenera są takie
pokazane. Domyślnie puste właściwości są pomijane. Używać --wszystko żeby je też pokazać. Do
wybierz konkretne właściwości do pokazania i wykorzystania --właściwość=. To polecenie ma być
używane, gdy wymagane jest wyjście przetwarzalne komputerowo. Używać status obrazu Jeśli jesteś
szuka sformatowanych wyników czytelnych dla człowieka.

klonować IMIĘ IMIĘ
Klonuje obraz kontenera lub maszyny wirtualnej. Argumenty określają nazwę obrazu do sklonowania
i nazwę nowo sklonowanego obrazu. Należy pamiętać, że zwykłe obrazy kontenerów katalogów są
sklonowane do obrazów podwoluminów za pomocą tego polecenia. Pamiętaj, że klonowanie kontenera lub maszyny wirtualnej
obraz jest zoptymalizowany dla systemów plików btrfs i może nie być wydajny w innych
do ograniczeń systemu plików.

Pamiętaj, że to polecenie pozostawia nazwę hosta, identyfikator komputera i wszystkie inne ustawienia, które mogą
zidentyfikować instancję niezmodyfikowaną. Oryginalny obraz i sklonowana kopia będą stąd
udostępnij te poświadczenia i może być konieczna ręczna zmiana ich w pliku
Kopiuj.

przemianować IMIĘ IMIĘ
Zmienia nazwę kontenera lub obrazu maszyny wirtualnej. Argumenty określają nazwę obrazu, którego nazwę należy zmienić
i nową nazwę obrazu.

tylko do odczytu IMIĘ [BOOL]
Zaznacza lub (odznacza) obraz kontenera lub maszyny wirtualnej jako tylko do odczytu. Pobiera obraz maszyny wirtualnej lub kontenera
nazwa, po której następuje wartość logiczna jako argumenty. Jeżeli wartość logiczna zostanie pominięta, wartość dodatnia będzie dodatnia
domyślnie, tj. obraz jest oznaczony jako tylko do odczytu.

usunąć IMIĘ...
Usuwa jeden lub więcej obrazów kontenerów lub maszyn wirtualnych. Specjalny obraz „.host”, do którego się odnosi
własne drzewo katalogów hosta nie może zostać usunięte.

ustawiony limit [IMIĘ] BAJTÓW
Ustawia maksymalny rozmiar w bajtach, jaki może mieć określony kontener, obraz maszyny wirtualnej lub wszystkie obrazy
może wzrosnąć do wielkości na dysku (przydział dysku). Przyjmuje jeden lub dwa parametry. Pierwszy,
parametr opcjonalny odnosi się do nazwy kontenera lub obrazu maszyny wirtualnej. Jeśli określono, rozmiar
limit określonego obrazu zostanie zmieniony. Jeśli pominięto, ogólny limit wielkości sumy
wszystkich obrazów przechowywanych lokalnie ulegnie zmianie. Ostatni argument określa limit rozmiaru
w bajtach, ewentualnie z przyrostkiem zwykłych jednostek K, M, G, T. Jeśli limit wielkości będzie
wyłączone, określ „-” jako rozmiar.

Należy pamiętać, że limity rozmiaru kontenera są obsługiwane tylko w systemach plików btrfs. Również
zauważ, że jeśli ustawiony limit jest wywoływany bez parametru obrazu, a /var/lib/machines
jest pusty, a katalog nie znajduje się na btrfs, znajduje się plik pętli zwrotnej btrfs
domyślnie utworzony jako /var/lib/machines.raw o podanym rozmiarze i zamontowany
/var/lib/machines. Rozmiar pętli zwrotnej można później dostosować za pomocą ustawiony limit, tak jak
Dobrze. Jeśli używany jest taki katalog /var/lib/machines zamontowany w pętli zwrotnej, ustawiony limit
bez nazwy obrazu zmienia zarówno ustawienie przydziału w systemie plików, jak i
plik pętli zwrotnej i sam rozmiar systemu plików.

Obraz przelew Polecenia
tar URL [IMIĘ]
Pobiera obraz kontenera .tar z określonego adresu URL i udostępnia go pod adresem
podaną nazwę komputera lokalnego. Adres URL musi być typu „http://” lub „https://” oraz
musi odnosić się do pliku archiwum .tar, .tar.gz, .tar.xz lub .tar.bz2. Jeśli lokalna maszyna
nazwa zostanie pominięta, zostanie ona automatycznie wyprowadzona z ostatniego składnika adresu URL, z
jego przyrostek został usunięty.

Obraz jest weryfikowany przed udostępnieniem, chyba że --weryfikuj=nie jest specyficzne.
Weryfikacja odbywa się poprzez pliki SHA256SUMS i SHA256SUMS.gpg, które należy wykonać
dostępny na tym samym serwerze WWW, pod tym samym adresem URL co plik .tar, ale z rozszerzeniem
zastąpiony ostatni składnik (nazwa pliku) adresu URL. Z --verify=suma kontrolna, tylko
Suma kontrolna SHA256 dla pliku jest weryfikowana na podstawie pliku SHA256SUMS. Z
--verify=podpis, plik SHA256SUMS jest najpierw weryfikowany z odłączonym podpisem GPG
plik SHA256SUMS.gpg. Klucz publiczny dla tego etapu weryfikacji musi być dostępny
w /usr/lib/systemd/import-pubring.gpg lub /etc/systemd/import-pubring.gpg.

Obraz kontenera zostanie pobrany i zapisany w woluminie tylko do odczytu w
/var/lib/machines/, którego nazwa pochodzi od określonego adresu URL i jego etagu HTTP. Zapisywalny
Następnie z tego woluminu podrzędnego pobierana jest migawka i nadawana jej nazwa na podstawie określonej nazwy lokalnej.
To zachowanie zapewnia, że ​​tworzenie wielu instancji kontenerów tego samego adresu URL jest możliwe
wydajne, ponieważ wielokrotne pobieranie nie jest konieczne. Aby utworzyć tylko
obraz tylko do odczytu i unikaj tworzenia jego zapisywalnej migawki, określ „-” jako lokalny
nazwa maszyny.

Należy zauważyć, że podwolumin przeznaczony tylko do odczytu jest poprzedzony przedrostkiem .tar- i dlatego nie jest pokazywany jako
obrazy-listy, chyba że --wszystko minął.

Należy pamiętać, że naciśnięcie Cc podczas wykonywania tego polecenia nie spowoduje przerwania pobierania.
Zastosowanie anuluj-przeniesienie, Opisane poniżej.

surowe URL [IMIĘ]
Pobiera kontener .raw lub obraz dysku maszyny wirtualnej z określonego adresu URL i tworzy go
dostępne pod określoną nazwą komputera lokalnego. Adres URL musi być typu „http://” lub
„https://”. Obraz kontenera musi być .qcow2 lub surowym obrazem dysku, opcjonalnie
skompresowany jako .gz, .xz lub .bz2. Jeśli pominięto nazwę komputera lokalnego, tak jest
automatycznie wyprowadzany z ostatniego składnika adresu URL, z usuniętym sufiksem.

Weryfikacja obrazu jest identyczna dla obrazów surowych i tar (patrz wyżej).

Jeśli pobrany obraz ma format .qcow2, jest konwertowany na surowy plik obrazu
zanim zostanie udostępniony.

Pobrane obrazy tego typu zostaną umieszczone w pliku .raw tylko do odczytu
/var/lib/machines/. Następnie tworzona jest lokalna, zapisywalna (reflinkowana) kopia pod adresem
określona nazwa komputera lokalnego. Aby pominąć tworzenie lokalnej, zapisywalnej kopii, wprowadź „-” jako
nazwa komputera lokalnego.

Podobne do zachowania tar, obraz tylko do odczytu jest poprzedzony prefiksem .raw- i
zatem nie pokazane przez obrazy-listy, chyba że --wszystko minął.

Należy pamiętać, że naciśnięcie Cc podczas wykonywania tego polecenia nie spowoduje przerwania pobierania.
Zastosowanie anuluj-przeniesienie, Opisane poniżej.

import-tar FILE [IMIĘ], import-surowy FILE [IMIĘ]
Importuje kontener TAR lub RAW lub obraz maszyny wirtualnej i umieszcza go pod określoną nazwą w
/var/lib/machines/. Gdy import-tar używany jest plik określony jako pierwszy argument
powinno być archiwum tar, ewentualnie skompresowane za pomocą xz, gzip lub bzip2. Wtedy tak będzie
rozpakowany do własnego podwoluminu w /var/lib/machines. Gdy import-surowy Jest używany,
plik powinien być obrazem dysku qcow2 lub surowym, ewentualnie skompresowanym za pomocą xz, gzip lub bzip2.
Jeśli drugi argument (wynikowa nazwa obrazu) nie zostanie określony, zostanie on określony
automatycznie wyprowadzane z nazwy pliku. Jeśli nazwa pliku zostanie przekazana jako „-”, obraz
jest odczytywany ze standardowego wejścia i w tym przypadku drugi argument jest obowiązkowy.

Obie tar i surowe zmieni rozmiar pliku /var/lib/machines.raw i systemu plików
w nim, jeśli to konieczne. Opcjonalnie, --tylko czytać przełącznik może służyć do tworzenia
kontener tylko do odczytu lub obraz maszyny wirtualnej. Podczas importowania nie jest przeprowadzana żadna weryfikacja kryptograficzna
obrazki.

Podobnie jak w przypadku pobierania obrazów, na liście może znajdować się bieżący import transfery list i
przerwane z anuluj-przeniesienie.

eksport-tar IMIĘ [FILE], eksport-surowy IMIĘ [FILE]
Eksportuje kontener TAR lub RAW lub obraz maszyny wirtualnej i zapisuje go w określonym pliku. The
pierwszym parametrem powinna być nazwa obrazu maszyny wirtualnej lub kontenera. Drugi parametr powinien być
ścieżka pliku, w którym zapisywany jest obraz TAR lub RAW. Jeśli ścieżka kończy się na „.gz”, plik jest
skompresowany za pomocą gzip, jeśli kończy się na „.xz”, z xz i jeśli kończy się na „.bz2”, z
bzip2. Jeśli ścieżka nie kończy się na żadnym z nich, plik pozostaje nieskompresowany. Jeśli drugie
brakuje argumentu, obraz jest wypisywany na standardowe wyjście. Kompresja też może
być wyraźnie wybrane za pomocą --format= przełącznik. Jest to szczególnie przydatne, jeśli
drugi parametr pozostaje nieokreślony.

Podobnie jak w przypadku pobierania i importowania obrazów, na liście może znajdować się bieżący eksport
transfery list i poroniłam anuluj-przeniesienie.

Należy pamiętać, że obecnie w formacie TAR można eksportować jedynie obrazy katalogów i podwoluminów
obrazy i tylko surowe obrazy dysków jako obrazy RAW.

transfery list
Pokazuje listę pobrań, importów i eksportów obrazów kontenerów lub maszyn wirtualnych
obecnie w toku.

anulować transfery ID...
Przerywa pobieranie, import lub eksport kontenera lub obrazu maszyny wirtualnej z określonym
ID. Aby wyświetlić listę bieżących przelewów i ich identyfikatorów, użyj transfery list.

MASZYNA ROLNICZE ZDJĘCIA NAZWY

Kurs maszyna narzędzie działa na maszynach i obrazach, których nazwy należy wybrać poniżej
surowe zasady. Nazwy maszyn muszą nadawać się do użycia jako nazwy hostów po a
konserwatywny podzbiór semantyki DNS i UNIX/Linux. W szczególności muszą się składać z
jeden lub więcej niepustych ciągów etykiet oddzielonych kropkami. Nie ma kropek wiodących ani końcowych
dozwolony. Niedozwolone są sekwencje wielu kropek. Ciągi etykiet mogą składać się wyłącznie z
znaków alfanumerycznych oraz myślnika i podkreślenia. Maksymalna długość A
nazwa maszyny składa się z 64 znaków.

Specjalna maszyna o nazwie „.host” odnosi się do samego działającego systemu hosta. To jest
przydatne również do wykonywania operacji lub sprawdzania systemu hosta. Zauważ to
maszyna podstęp nie pokaże tej specjalnej maszyny, chyba że --wszystko przełącznik jest określony.

Wymagania dotyczące nazw obrazów są mniej rygorystyczne, jednak muszą być w formacie UTF-8
odpowiednie jako nazwy plików (stąd nie może to być pojedyncza ani podwójna kropka i nie zawiera ukośnika),
i nie może zawierać znaków kontrolnych. Ponieważ wiele operacji wyszukuje obraz według
nazwę żądanej maszyny, zaleca się nadawanie obrazom takich samych ścisłych nazw
jako maszyny.

Specjalny obraz o nazwie „.host” odnosi się do obrazu działającego systemu hosta. To
stąd koncepcyjnie odwzorowuje opisaną powyżej specjalną nazwę maszyny „.host”. Zauważ to
maszyna obrazy-listy nie pokaże również tego specjalnego obrazu, chyba że --wszystko jest specyficzne.

AKTA ROLNICZE KATALOGI

Obrazy maszyn najlepiej przechowywać w /var/lib/machines/, ale można je również wyszukiwać w
/usr/local/lib/machines/ i /usr/lib/machines/. Ze względu na kompatybilność katalog
/var/lib/container/ również jest przeszukiwany. Należy pamiętać, że obrazy zapisane poniżej / usr są zawsze
traktowane jako tylko do odczytu. Możliwe jest dowiązanie symboliczne obrazów maszyn z innych katalogów
do /var/lib/machines/, aby udostępnić je do kontroli maszyna.

Należy pamiętać, że wiele operacji na obrazach jest obsługiwanych, wydajnych lub niepodzielnych, tylko na pliku btrfs
systemy. W związku z tym, jeśli tar, surowe, import-tar, import-surowy i ustawiony limit
polecenia zauważą, że /var/lib/machines jest pusty i nie znajduje się na btrfs, tak się stanie
pośrednio skonfiguruj plik pętli zwrotnej /var/lib/machines.raw zawierający system plików btrfs
który jest zamontowany w /var/lib/machines. Rozmiar tego pliku pętli zwrotnej może być kontrolowany
dynamicznie z ustawiony limit.

Obrazy dysków są rozumiane przez systemd-nspawn(1) i maszyna w trzech formatach:

· Proste drzewo katalogów, zawierające pliki i katalogi z kontenera
bagażnik.

· Podwoluminy (w systemach plików btrfs), które przypominają proste katalogi,
opisane powyżej. Mają jednak dodatkowe zalety, takie jak wydajne klonowanie i
raportowanie kwot.

· Obrazy dysków „Raw”, czyli obrazy binarne dysków z tablicą partycji GPT lub MBR.
Obrazy tego typu są zwykłymi plikami z końcówką „.raw”.

See systemd-nspawn(1) aby uzyskać więcej informacji na temat formatów obrazów, w szczególności ich
--katalog= i --obraz= opcje.

PRZYKŁADY

Przykład 1. Do pobrania an Ubuntu obraz i koncepcja a powłoka in it

# machinectl pull-tar https://cloud-images.ubuntu.com/trusty/current/trusty-server-cloudimg-amd64-root.tar.gz
# systemd-nspawn -M zaufany-server-cloudimg-amd64-root

Spowoduje to pobranie i weryfikację określonego obrazu .tar, a następnie jego użycie systemd-nspawn(1) do
otwórz w nim skorupę.

Przykład 2. Do pobrania a Fedora obraz, zestaw a korzeń password in to, początek it as usługa

# machinectl pull-raw --verify=nie http://ftp.halifax.rwth-aachen.de/fedora/linux/releases/21/Cloud/Images/x86_64/Fedora-Cloud-Base-20141203-21.x86_64.raw.xz
# systemd-nspawn -M Fedora-Cloud-Base-20141203-21
#passwd
# wyjście
# machinectl uruchom Fedora-Cloud-Base-20141203-21
# machinectl login Fedora-Cloud-Base-20141203-21

Spowoduje to pobranie określonego obrazu .raw z wyłączoną weryfikacją. Następnie jest skorupa
otwarte w nim i ustawione hasło roota. Następnie zostaje skorupa i maszyna
uruchomiony jako usługa systemowa. Ostatnim poleceniem pojawia się monit o zalogowanie się do kontenera
wniosek.

Przykład 3. Wywóz a pojemnik obraz as smoła filet

# machinectl eksport-tar fedora myfedora.tar.xz

Eksportuje kontener „fedora” jako plik tar skompresowany xz myfedora.tar.xz do
bieżący katalog.

Przykład 4. Stwórz a nowa powłoka Sesja

# powłoka machinectl --uid=lennart

Spowoduje to utworzenie nowej sesji powłoki na hoście lokalnym dla użytkownika o identyfikatorze „lennart” w pliku a
su(1)-jak moda.

EXIT STATUS

W przypadku powodzenia zwracane jest 0, w przeciwnym razie niezerowy kod błędu.

ŚRODOWISKO

$SYSTEMD_PAGER
Pager do użycia, gdy --bez pagera nie jest podany; nadpisuje $PAGER. Ustawiam to na puste
string lub wartość "cat" jest równoważna pass --bez pagera.

$SYSTEMD_LESS
Zastąp domyślne opcje przekazane do mniej ("FRSXMK").

Korzystaj z machinectl online, korzystając z usług onworks.net