makedepend - Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

makedepend - tworzy zależności w makefile

STRESZCZENIE

uzależnić [ -DNazwa=def ] [ -DNazwa ] [ -Iwłączoneir ] [ -Ywłączoneir ] [ -a ] [ -fmakefile
] [ -zawierać filet ] [ -oprzyrostek obj ] [ -pprefiks obiektu ] [ -sciąg ] [ -wszerokość ] [ -v ] [ -m ]
[- inne opcje -- ] Plik źródłowy ...

OPIS

Kurs uzależnić program odczytuje każdy Plik źródłowy w sekwencji i analizuje go jak C-
preprocesor, przetwarzający wszystko #włączać, #definiować, #niedefinicja, #ifdef, #ifndef, #endif, #Jeśli,
#elif i #else dyrektyw, aby mógł poprawnie stwierdzić, które #włączać, dyrektywy by
być użyte w kompilacji. Każdy #włączać, dyrektywy mogą odwoływać się do plików mających inne
#zawierać dyrektyw, a analiza będzie miała miejsce również w tych plikach.

Każdy plik, który a Plik źródłowy zawiera, bezpośrednio lub pośrednio, jest co uzależnić wzywa a
zależność. Zależności te są następnie zapisywane do pliku a makefile w taki sposób, że robić(1)
będzie wiedział, które pliki obiektowe muszą zostać ponownie skompilowane, gdy zależność uległa zmianie.

Domyślnie uzależnić umieszcza swoje dane wyjściowe w pliku o nazwie makefile jeśli istnieje,
Inaczej Plik Makefile. Alternatywny makefile może być podany z rozszerzeniem -f opcja. To najpierw
przeszukuje makefile dla linii

# NIE USUWAJ TEJ LINII -- make zależy od niej.

lub jeden wyposażony w -s opcja, jako ogranicznik dla danych wyjściowych zależności. Jeśli znajdzie
to, usunie wszystko, co następuje po tym, aż do końca pliku makefile i umieści dane wyjściowe
po tej linii. Jeśli go nie znajdzie, program dołączy ciąg znaków na końcu
Makefile i umieść po nim dane wyjściowe. Dla każdego Plik źródłowy pojawiające się na
wiersz poleceń, uzależnić umieszcza linie w makefile formularza

plik źródłowy.o: plik d...

Gdzie plik źródłowy.o to nazwa z wiersza poleceń z sufiksem zastąpionym przez ``.o'',
i dplik jest zależnością wykrytą w a #zawierać dyrektywa podczas analizowania Plik źródłowy or
jeden z dołączonych plików.

PRZYKŁAD

Zazwyczaj uzależnić zostanie użyty w docelowym pliku makefile, więc wpisanie ``makedepend'' będzie
zaktualizuj zależności dla makefile. Na przykład,
SRCS = plik1.c plik2.c ...
CFLAGS = -O -DHACK -I../foobar -xyz
zależeć:
makedependent -- $(CFLAGS) -- $(SRCS)

OPCJE

Program zignoruje każdą opcję, której nie rozumie, abyś mógł z niej skorzystać
te same argumenty, za którymi byś cc(1).

-DNazwa=def or -DNazwa
Definiować. To umieszcza definicję dla Nazwa in makedepend's tabela symboli. Bez
=pok symbol zostaje zdefiniowany jako ``1''.

-Iwłączoneir
Dołącz katalog. Ta opcja mówi uzależnić poprzedzać włączoneir do swojej listy
katalogi do przeszukania, gdy napotka plik a #zawierać dyrektywa. Domyślnie,
uzależnić przeszukuje tylko standardowe katalogi include (zwykle / Usr / include i
ewentualnie katalog zależny od kompilatora).

-Ywłączoneir
Zastąp wszystkie standardowe katalogi dołączania pojedynczym określonym dołączeniem
informator; możesz pominąć włączoneir aby po prostu uniemożliwić przeszukiwanie standardu
zawierać katalogi.

-a Dołącz zależności na końcu pliku zamiast je zastępować.

-fmakefile
Nazwa pliku. Pozwala to określić alternatywny makefile, w którym uzależnić mogą
umieść jego wyjście. Podanie ``-'' jako nazwy pliku (tj. -F-) wysyła dane wyjściowe do
standardowe wyjście zamiast modyfikowania istniejącego pliku.

-zawierać filet
Przetwórz plik jako dane wejściowe i dołącz wszystkie wynikowe dane wyjściowe przed przetworzeniem pliku
zwykły plik wejściowy. Ma to taki sam wpływ, jak gdyby określony plik był dołączony
instrukcja, która pojawia się przed pierwszym wierszem zwykłego pliku wejściowego.

-oprzyrostek obj
Przyrostek pliku obiektowego. Niektóre systemy mogą mieć pliki obiektowe, których sufiksem jest coś
inny niż ``.o''. Ta opcja pozwala określićinny przyrostek, taki jak ``.b''
w -ob lub ``:obj'' z -o: obj i tak dalej.

-pprefiks obiektu
Przedrostek pliku obiektowego. Przedrostek jest dodawany do nazwy pliku obiektowego. To jest
zwykle używany do wyznaczenia innego katalogu dla pliku obiektowego. Wartość domyślna to
pusty ciąg.

-sciąg
Początkowy ogranicznik ciągu. Ta opcja umożliwia określenie innego ciągu dla
uzależnić szukać w makefile.

-wszerokość
Szerokość linii. normalnie, uzależnić zapewni, że każda linia wyjściowa, którą zapisuje
ze względu na czytelność nie będzie dłuższa niż 78 znaków. Ta opcja umożliwia
zmienić tę szerokość.

-v Pełna operacja. Ta opcja powoduje uzależnić wyemitować listę dołączonych plików
przez każdy plik wejściowy.

-m Ostrzegaj o wielokrotnym uwzględnieniu. Ta opcja powoduje uzależnić wygenerować ostrzeżenie, jeśli
każdy plik wejściowy zawiera inny plik więcej niż jeden raz. W poprzednich wersjach
uzależnić było to zachowanie domyślne; domyślne zostało zmienione na lepsze
pasują do zachowania kompilatora C, który nie uwzględnia wielokrotnego włączenia do
być błędem. Ta opcja jest dostępna w celu zapewnienia kompatybilności wstecznej i pomocy
debugowanie problemów związanych z wielokrotnymi inkluzjami.

-- Opcje --
If uzależnić napotka podwójny myślnik (--) na liście argumentów, a następnie dowolny
następujący po nim nierozpoznany argument zostanie po cichu zignorowany; drugi podwójny myślnik
kończy to szczególne traktowanie. W ten sposób, uzależnić można bezpiecznie wykonać
zignoruj ​​​​ezoteryczne argumenty kompilatora, które normalnie można znaleźć w CFLAGS robić
makro (zob PRZYKŁAD sekcja powyżej). Wszystkie opcje, które uzależnić rozpoznaje i
pojawiające się między parą podwójnych łączników są przetwarzane normalnie.

ALGORYTM

Podejście zastosowane w tym programie umożliwia działanie o rząd wielkości szybciej niż jakiekolwiek inne
inny ``generator zależności'', jaki kiedykolwiek widziałem. W centrum tego występu są dwa
założenia: wszystkie pliki skompilowane przez jeden makefile zostaną skompilowane z grubsza
to samo -I i -D opcje; i że większość plików w jednym katalogu będzie zawierać w dużej mierze
te same pliki.

Biorąc pod uwagę te założenia, uzależnić oczekuje, że zostanie wywołany raz dla każdego makefile, ze wszystkimi
pliki źródłowe, które są obsługiwane przez plik makefile pojawiający się w wierszu poleceń. Analizuje
każdego źródła i dołączyć plik dokładnie raz, zachowując wewnętrzną tablicę symboli dla każdego.
W ten sposób pierwszy plik w linii poleceń zajmie ilość czasu proporcjonalną do
ilość czasu, jaką zajmuje normalny preprocesor C. Ale w kolejnych plikach, jeśli to
napotka plik dołączania, który już przeanalizował, nie analizuje go ponownie.

Na przykład wyobraź sobie, że kompilujesz dwa pliki, plik1.c i plik2.c, każdy z nich zawiera
plik nagłówkowy nagłówek.h, i plik nagłówek.h z kolei obejmuje pliki def1.h i
def2.h. Po uruchomieniu polecenia

makedepend plik1.c plik2.c

uzależnić przeanalizuje plik1.c i konsekwentnie, nagłówek.h , a następnie def1.h i def2.h. It
następnie decyduje, że zależności dla tego pliku są

plik1.o: nagłówek.h def1.h def2.h

Ale kiedy program analizuje plik2.c i odkrywa, że ​​to też zawiera nagłówek.h, to robi
nie analizuje pliku, ale po prostu dodaje nagłówek.h, def1.h i def2.h do listy
zależności dla plik2.o.

Użyj makedepend online za pomocą usług onworks.net