pfstmo_mantiuk08 — Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

pfstmo_mantiuk08 – Wyświetla adaptacyjne mapowanie tonów

STRESZCZENIE

pfstmo_mantiuk08 [--funkcja wyświetlacza <specyfikacja df>] [--rozmiar wyświetlacza=<specyfikacja rozmiaru>] [--kolor-
nasycenie <unosić się>] [--poprawa kontrastu <unosić się>] [--biały człowiek=<unosić się>] [--fps=<ramki-
na sekundę>] [--krzywa tonu wyjściowego=<filet Nazwa>] [--gadatliwy] [--help]

OPIS

To polecenie stosuje adaptacyjne mapowanie tonów wyświetlania, które ma zostać zachowane
kontrast obrazu wejściowego (HDR) możliwie najbliższy, biorąc pod uwagę charakterystykę obrazu
wyświetlacz wyjściowy. Użyj tego operatora mapowania tonów, jeśli chcesz zachować oryginalny obraz
wygląd lub nieznacznie zwiększyć kontrast (-e opcja) przy zachowaniu naturalnego wyglądu
obrazy. Operator może także kompensować odbicia światła otoczenia na ekranie i
dla zróżnicowanego zakresu dynamiki i jasności wyświetlacza. Operator nadaje się do wideo
sekwencje, ponieważ zapobiega zmianom krzywej tonalnej o wysokiej częstotliwości pomiędzy kolejnymi klatkami,
co spowodowałoby migotanie. Należy pamiętać, że filtrowanie czasowe jest zawsze aktywne i
nie ma potrzeby podawania argumentu, aby go włączyć.

Więcej szczegółów można znaleźć w:
Rafał Mantiuk, Scott Daly i Louis Kerofsky.
Wyświetl adaptacyjne mapowanie tonów.
W: Transakcje ACM dotyczące grafiki 27 (3), 2008.
http://www.mpi-inf.mpg.de/resources/hdr/datmo/

Jeśli uznasz to TMO za przydatne w swoim projekcie badawczym, zacytuj powyższy artykuł.

Operator ten wykorzystuje również mechanizm korekcji kolorów z:
Radosław Mantiuk, Rafał Mantiuk, Anna Tomaszewska, Wolfgang Heidrich.
Korekcja kolorów dla mapowania tonów.
W: Forum Grafiki Komputerowej (Proc. EUROGRAPHICS'09), 28(2), 2009.
http://zgk.wi.ps.pl/color_correction/

Wynik tego TMO nie wymaga korekcji gamma.

OPCJE

--funkcja wyświetlacza <specyfikacja df>, -d <specyfikacja df>
Aby dostosować mapowanie tonów do różnych wyświetlaczy, operator ten musi być wyposażony w a
funkcja wyświetlania. Funkcja wyświetlania opisuje, w jaki sposób luminancja wyjściowa wyświetlacza
zmienia się wraz z wartościami pikseli. Jeżeli nie podano żadnego parametru, polecenie przyjmuje -df pd=LCD
(Patrz Wstępnie zdefiniowane pokaz poniżej). Istnieje kilka sposobów określenia sposobu wyświetlania
funkcjonować:

Wzmocnienie gamma, czerń otoczenia pokaz model

g= :l= :b= :k= :a= [:n= ]

Model ze wzmocnieniem gamma i czernią otoczenia może być zbliżony do różnych wyświetlaczy i jest kompaktowy
sposób określenia funkcji wyświetlania. Zakłada się, że funkcja wyświetlania ma
następujący formularz:

L_d(I) = (lb)*I^gamma + b + k/pi*a

Parametry są następujące:
g - gamma lub wykładnik funkcji wyświetlania (domyślnie 2.2, zwykle od 1.8 do 2.8)
l - szczytowa luminancja wyświetlacza w cd/m^2 (domyślnie 100, od 80 dla CRT do 500
lub więcej w przypadku nowszych wyświetlaczy)
b - poziom czerni, czyli jasność czarnego piksela, gdy wyświetlacz jest włączony
(domyślnie 1, zwykle od 0.3 do 1 cd/m^2)
k - współczynnik odbicia ekranu (zakładając, że jest rozproszony) (domyślnie 0.01, zwykle
około 0.01 (1%) dla wyświetlaczy LCD, więcej dla CRT)
a - oświetlenie otoczenia w luksach. Typowe wartości to:
50 lux Pokój dzienny rodzinny (przyćmiony, domyślnym)
400 lux
Jasno oświetlone biuro
32000 lux
Światło słoneczne w przeciętnym dniu (min.)
100000 lux
Światło słoneczne w przeciętny dzień (maks.)

Wstępnie zdefiniowane pokaz

pd=

Użyj predefiniowanego typu wyświetlania. Te opcje służą wyłącznie wygodzie i tak nie jest
oznaczają dokładne modelowanie reakcji konkretnego wyświetlacza. Następujące
pokaz rodzajsą rozpoznawane:

lcd_biuro (g=2.2, l=100, b=0.8, k=0.01, a=400)
LCD ustawiony na tryb „biurowy”, widoczny w jasnym otoczeniu
LCD (g=2.2, l=200, b=0.8, k=0.01, a=60)
typowy wyświetlacz LCD widziany w słabym otoczeniu (domyślnym)
lcd_jasny (g=2.6, l=500, b=0.5, k=0.01, a=10)
nowszy telewizor LCD widziany w ciemnym otoczeniu
crt (g=2.2, l=80, b=1, k=0.02, a=60)
Monitor CRT widziany w słabym otoczeniu

Parametry w nawiasach są takie same, jak w przypadku wzmocnienia gamma w czerni otoczenia
model wyjaśniony powyżej.

Tabela przeglądowa

LUT=

Jest to najdokładniejsza specyfikacja funkcji reakcji wyświetlacza, ale
wymaga pomiaru za pomocą miernika luminancji. Tabela przeglądowa również powinna uwzględniać
dla światła otoczenia, dlatego zaleca się użycie miernika luminancji, który to umożliwia
mierzyć luminancję ekranu na odległość, np. Minolta LS-100 (w przeciwieństwie do
te, które używają gumowej rurki dotykającej wyświetlacza, która eliminuje wpływ
światła otoczenia). The musi być plikiem tekstowym oddzielonym przecinkami w formacie (CSV)
z dwiema kolumnami: pierwsza kolumna reprezentuje wartości pikseli (od 0.0 do 1.0) i
druga luminancja fizyczna w cd/m^2. Zarówno wartość piksela, jak i luminancja powinny być takie same
wzrost każdego surowca.

--rozmiar wyświetlacza=<specyfikacja rozmiaru>, -s=<specyfikacja_rozmiaru>
Określa, jak duży obraz wydaje się oglądającemu i jaka jest odległość oglądania.
Jeśli nie zostanie podany żaden parametr, -s ppd=30 zakłada się. Ponieważ ten moduł mapowania tonów ma charakter globalny,
rozmiar wyświetlacza ma umiarkowany wpływ na powstałe obrazy, dlatego należy to pominąć
parametr nie powinien wyrządzić większej szkody. Istnieją dwa sposoby określenia rozmiaru obrazu:
wers= :vd= [:d=<metrów>]
wers - rozdzielczość pionowa ekranu w liniach, np. 1024.
vd - odległość oglądania podana jako wielokrotność wysokości ekranu. Dla
przykład, jeśli wyświetlacz jest oglądany z odległości 0.5 m i wysokości jego ekranu
ma 25 cm, vd= 2.
d - (opcjonalnie) odległość oglądania w metrach. Ma to na celu uwzględnienie niższych
wrażliwość oka na większe odległości widzenia (chociaż efekt
jest znikomy). Domyślnie -dZakłada się = 0.5.
Ppd=<piksele_per_wizualny_stopień>[:d=<metrów>]
Ppd - ile pikseli obejmuje jeden stopień wizualny.
d - (opcjonalnie) odległość oglądania w metrach. Ma to na celu uwzględnienie niższych
wrażliwość oka na większe odległości widzenia (chociaż efekt
jest znikomy). Domyślnie -dZakłada się = 0.5.

--nasycenie kolorów <unosić się>, -c <unosić się>
Zmniejsz lub zwiększ nasycenie kolorów po mapowaniu tonów. Domyślna wartość -c=1
próbuje zachować wygląd kolorów oryginalnego obrazu. Użyj wartości >1 do
zwiększyć i <1, aby zmniejszyć nasycenie kolorów.

--poprawa kontrastu <unosić się>, -e <unosić się>
Domyślnie ten moduł mapowania tonów próbuje zachować kontrast obrazu wejściowego (-e=1).
Ten parametr określa, czy kontrast obrazu wejściowego powinien zostać wzmocniony
przed mapowaniem tonów. Na przykład -e=1.15 zwiększa kontrast o 15%. Należy pamiętać, że jeśli A
docelowy wyświetlacz nie zapewnia wystarczającego zakresu dynamiki, kontrast może zostać zwiększony
tylko dla wybranych wartości tonów (tych, które dominują na obrazie) lub bez wzmocnienia
wszystko.

--biały człowiek=<unosić się>, -y=<unosić się>
Informuje osobę mapującą tony, do jakiego poziomu luminancji w obrazie wejściowym powinien zostać odwzorowany
maksymalna jasność wyświetlacza. Ponieważ obrazy HDR zawierają tylko względne
informacji o luminancji, tone-mapper nie wie, jak jasna powinna być scena.
Ta opcja ma na celu rozwiązanie tego problemu poprzez udostępnienie narzędzia mapowania tonów z rozszerzeniem
informację, jaki poziom luminancji obrazu wejściowego powinien być odbierany jako rozproszony
biała powierzchnia. Domyślnie jest Żaden, co oznacza, że ​​takie mapowanie nie będzie wymuszane
a tone-mapper może znaleźć optymalną jasność dla danego obrazu. To jest
zalecane ustawienie dla obrazów HDR. Ustawienie --biały człowiek może być konieczne w ciemności
scen, które mogłyby być zbyt jasne przy użyciu modułu mapowania tonów. Wartość tego
Parametr można także przekazać w pfsstream jako znacznik BIAŁY CZŁOWIEK. pfstools 1.7 i nowsze
zestawy ustawiają ten znacznik automatycznie dla obrazów LDR. Opcja wiersza poleceń zastępuje
wartość znacznika pfstream.

--fps=<klatki na sekundę>, -f=<klatki na sekundę>
Ustaw częstotliwość klatek sekwencji wejściowej. Wartość domyślna to 25. Obecnie tylko 3 wartości
obsługiwane są wartości: 25, 30 i 60. Parametr ten steruje filtrem czasowym tworzącym
upewnij się, że uzyskana sekwencja jest spójna w czasie. Zmniejsza to prawdopodobieństwo wystąpienia a
widoczne migotanie.

--krzywa tonu wyjściowego=<filet Nazwa>, -o=<filet Nazwa>
Zapisz krzywe tonalne do pliku tekstowego. Ta opcja służy głównie do celów debugowania, ale
można wykorzystać do wizualizacji obliczonych krzywych tonalnych. Dane krzywej tonowej są przechowywane w formacie
plik tekstowy rozdzielany przecinkami (CSV), składający się z trzech kolumn: numer ramki, log10
wejściowego współczynnika luminancji, log10 wynikowej luminancji wyświetlacza i piksela
wartość (0-1).

--gadatliwy, -v
Wydrukuj dodatkowe informacje podczas wykonywania programu.

--cichy, -q
Nie wyświetlaj raportu postępu.

--help, -h
Drukuj listę opcji wiersza poleceń.

PRZYKŁADY

pfsin pomnik.hdr | pfstmo_mantiuk08 -d pd=crt | pfsout pomnik.png

Obraz pamiątkowy mapy tonów dla wyświetlacza CRT i zapisanie wyniku w formacie PNG.

pfsin Memorial.hdr | pfstmo_mantiuk08 -dg=2.6:l=500:b=0.5:k=0.01:a=10 | pfsview

Obraz pamiątkowy mapy tonalnej dla wyświetlacza o współczynniku gamma 2.2, czyli maksymalnej luminancji
500 cd/m^2, poziom czerni 0.5 cd/m^2, współczynnik odbicia panelu 1% (0.01) oraz
widać przy oświetleniu 10 luksów.

pfsin most.jpg --linear | pfsclamp --min 0.007 | pfstmo_mantiuk08 -v | pfsview

Ulepsz „pomost” obrazu o niskim zakresie dynamicznym i zobacz wynik. polecenie pfsclamp
redukuje szum dla niskich wartości kodu.

pfsin ramka%05d.exr | pfstmo_mantiuk08 -d pd=lcd_bright --fps 30 | pfsout
out_frame%04d.png

Sekwencja wideo z mapą tonów z szybkością 30 klatek na sekundę.

pfsin *.exr | pfstmo_mantiuk08 | pfsview

Mapowanie tonów i wyświetlanie obrazów *.exr HDR w bieżącym katalogu.

pfsin *.exr | pfstmo_mantiuk06 | pfsgamma -g 0.8 | pfstmo_mantiuk08 | pfsview

Możliwe jest połączenie TMO, które wyostrza obrazy (pfstmo_mantiuk06) za pomocą
TMO zachowujący kontrast (pfstmo_mantiuk08), aby uzyskać nowe interesujące wyniki.

Korzystaj z pfstmo_mantiuk08 online, korzystając z usług onworks.net