Seeman — Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

zobaczxt/seeman ‐‐ Plik tekstowy GUI i przeglądarka stron podręcznika („strona podręcznika”) dla X Windows.

STRESZCZENIE

patrzxt [plik tekstowy] [-x wyszukiwane hasło]
wygląda [strona podręcznika] [-s sekcja] [-x wyszukiwane hasło]

OPIS

Seetxt i seeman (wspólnie: „patrz”) to ten sam program, ale używa się do jego wywołania nazwy
wskazuje, czy ładowana jest strona podręcznika, czy zwykły plik tekstowy. Następnie,
nazwa wywołania nie ma znaczenia — GUI może być zawsze użyte do przeglądania obu rodzajów plików.
See przechowuje „metadane” dokumentu niezależnie dla każdego użytkownika, dzięki czemu możesz je zachować
zakładki i wyróżnienia plików systemowych tylko do odczytu (w tym stron podręcznika) w prosty i przejrzysty sposób
intuicyjny sposób. Zobacz także: szukanie warstwowe, wyszukiwanie z hiperłączami i może być
ustawione na monitorowanie istniejącego pliku (takiego jak dziennik) pod kątem zmian.

Domyślnie zobacz uruchamianie w „trybie serwera”: żądania wiersza poleceń będą wysyłane do uruchomionego
serwer, zamiast uruchamiać nową instancję. Ułatwia to integrację z plikiem
przeglądarki, z których większość umożliwia zarejestrowanie polecenia używanego podczas przeglądania tekstu
dokument.

See używa paska tytułowego do wyświetlania niektórych komunikatów programu. Możesz przeciągnąć i upuścić plik tekstowy
z okna innej aplikacji do obszaru tekstowego, aby go wyświetlić (nie powoduje to przeniesienia ani kopiowania
plik w dowolnym miejscu i nie ma zastosowania do stron podręcznika).

WEZWANIE OPCJE

Aby rozpocząć „zobacz” (lub wysłać żądanie do istniejącego serwera), użyj jednego z nich patrzxt or pozornie,
następnie nazwa pliku, a następnie dowolne opcje. Nazwa pliku musi znajdować się przed opcjami. Jeśli nie
podana jest nazwa pliku, uruchamiana jest nowa instancja see, nawet jeśli działa serwer.
Jeśli sama nazwa pliku zaczyna się od myślnika, upewnij się, że używasz pełnej ścieżki lub „./”. Ty
może także przeglądać strony podręcznika spoza ścieżki, używając pełnej nazwy ścieżki lub „./”. Zobacz, odniosę się
do takich stron (w liście plików itp.) jako należących do sekcji „***”.

Wszystkie opcje to pojedynczy znak poprzedzony myślnikiem.

-s Sekcja
Używane do wskazania sekcji strony podręcznika, której należy użyć zamiast domyślnej, np. „wydaje się
printf -s 3". Nie używaj tej opcji w przypadku stron podręcznika znajdujących się poza ścieżką.

-x semestr
See przeprowadzi wstępne wyszukiwanie tekstu „znajdź cały” dla „terminu”, podświetlając wszystko
instancje. Aby wyszukać frazę (tj. termin ze spacjami), należy wpisać to hasło
w cudzysłowie.

-v Pokaż wersję. Niniejsza dokumentacja dotyczy wersji 0.72.

-h Pokaż pomocny komunikat „użycie”.

UWAGA JAK TO SIĘ ZACZĘŁO LINKI SYMBOLOWE IN FILE ŚCIEŻKI: Jeśli załadujesz plik w bieżącym katalogu roboczym
bez ścieżki, zobacz używa prawdziwej ścieżki do tego pliku. Jeśli jednak ten katalog również jest
dowiązaniem symbolicznym, a później ładujesz plik, używając pełnej ścieżki do pliku w a dowiązanie symboliczne
gdzieś in to, zobacz użyje tej ścieżki. Ma to znaczenie w odniesieniu do listy plików i
seedata (zakładki/podświetlenie), ponieważ informacje te są zapisywane wraz z nazwą pliku
ścieżka, a ścieżka z dowiązaniem symbolicznym nie będzie pasować do „prawdziwej”.

THE NAWIGACJA BAR ROLNICZE LISTA PLIKÓW

W lewym górnym rogu GUI znajdują się trzy przyciski: przycisk „Wstecz” zawierający nazwę
bieżący plik i przycisk „Dalej”. Środkowy przycisk wyświetli listę plików.
To jest lista wcześniej przeglądanych plików, w kolejności „ostatni na wejściu, pierwszy na wyjściu”. Możesz wybrać
plik z tej listy, klikając go dwukrotnie lewym przyciskiem myszy (co powoduje przeniesienie tego pliku na górę
Lista). Możesz także używać przycisków Wstecz i Dalej, z listą plików lub bez niej
otwarte okno, aby przeskoczyć listę (pliki wczytane w ten sposób nie zmieniają pozycji).
Podczas przełączania plików rejestrowana jest ostatnia pozycja kursora, dzięki czemu można przełączać się z powrotem
i dalej między plikami i utrzymuj pozycję linii, nie zadając sobie trudu umieszczenia pliku
zakładka. Informacje te są zapisywane dla wszystkich plików na liście, nawet pomiędzy wywołaniami,
i jest współdzielony pomiędzy instancjami. Lista plików jest przechowywana na dysku i powinieneś zdefiniować plik a
lokalizacja tego w Twojej konfiguracji (patrz poniżej); jeśli nie, zobacz użyje listy globalnej
z katalogu wykonawczego.

W razie potrzeby możesz ręcznie edytować listę plików na dysku. Uwaga, zmienił się format
pomiędzy 0.61 a 0.70, a twoja stara lista plików nie będzie kompatybilna. Aby to poprawić: wszystko
po nazwach plików i stron podręcznika musi nastąpić znak |, a następnie (sekcja) w nawiasach w przypadku man
strony. Opcjonalnie istnieje $NUM, gdzie „NUM” jest liczbą całkowitą – to jest
pozycja znaku kursora przy ładowaniu. Sam pasek (|) jest obowiązkowy, podobnie jak sekcja
dla stron podręcznika. Zostaniesz ostrzeżony o nieprawidłowych wpisach. Przeczytaj także UWAGA O
DOWIĄZANIA SYMBOLICZNE W ŚCIEŻKACH PLIKÓW w sekcji OPCJE WYWOŁANIA powyżej.

DOLNY PRZEŁĄCZA ROLNICZE TEKST WEJŚCIE

W dolnej części interfejsu widoku znajduje się pięć przycisków przełączania, z czego dwa wyglądają
jak małe okrągłe światełka, które po ustawieniu migają na zielono. Kliknij bezpośrednio na światło, aby przełączyć
To. Lewa lampka włącza i wyłącza serwer (patrz TRYB SERWERA poniżej). Prawo
light ustawia obserwację bieżącego pliku, co oznacza, że ​​będzie on ponownie ładowany w odstępie czasu
uwzględnić wszelkie nowe zmiany. Domyślna wartość tego odstępu wynosi dziesięć sekund (patrz KONFIGURACJA,
poniżej).

UWAGA: Pliki powyżej domyślnego 1 Mb nie są ładowane ponownie – są one śledzone. Oznacza to, że jeśli
rozmiar pliku wzrósł, od końca zostanie pobrana kwota równa różnicy i
dodany do wyświetlacza. Działa to dobrze, jeśli „zmiana” była dodatkiem do końca (np
występuje w przypadku normalnego dziennika). Ale jeśli chcesz monitorować bardzo duży plik tekstowy pod kątem innych
(losowych) zmian, konieczne będzie dostosowanie domyślnego limitu 1 Mb, patrz KONFIGURACJA. Ten
nie dotyczy stron podręcznika. Jeśli kursor znajduje się na końcu oglądanego pliku, na wyświetlaczu pojawi się
powinien tam pozostać, nawet jeśli plik się rozrósł.

Trzy przyciski pośrodku, wokół wpisu tekstu, służą do wyszukiwania tekstu.
Jeśli wpiszesz coś do wpisu tekstowego i naciśniesz Enter, see wykona operację „znajdź wszystko”
wyszukiwanie według stylu, podświetlając termin na żółto w miejscu jego znalezienia i przesuwając widok, aby go uwzględnić
pierwsza instancja. Możesz teraz przesunąć kursor do następnej instancji za pomocą ctrl-n i
wróć do poprzedniej instancji za pomocą ctrl-p. Jeśli przełączysz „push” i wprowadzisz nowe wyszukiwanie
termin, wszystkie wystąpienia ostatniego wyszukiwania zostaną podświetlone na fioletowo i nowe
termin będzie żółty. Przeładowanie lub ustawienie zegarka powodującego przeładowanie spowoduje skasowanie
przegląd najważniejszych wydarzeń. Nie martw się, istnieje historia poleceń, która ułatwia powtarzanie wyszukiwania
za pomocą klawiszy strzałek we wpisie tekstu (ta historia nie jest udostępniana ani zapisywana pomiędzy
modły).

Zwykle w wyszukiwaniu nie jest uwzględniana wielkość liter. Aby w wyszukiwaniu uwzględniać wielkość liter, przełącz
"sprawa". Aby przetworzyć wyszukiwane hasło jako wyrażenie regularne, przełącz opcję „regexp” (np.: aby znaleźć
„for”, ale nie „foreach”, wyszukaj „\bfor\b” jako wyrażenie regularne). Są to zwykłe systemy w stylu POSIX
wyrażenia, jak w przypadku polecenia „grep”. Pojawi się liczba po lewej stronie wpisu tekstowego
liczba instancji znalezionych podczas ostatniego wyszukiwania. Możesz użyć „ctrl-/”, aby ustawić fokus
wpisania tekstu zamiast klikania go myszką.

Istnieje kilka kombinacji klawiszy, które mogą być przydatne w poruszaniu się po obszarze tekstowym: alt-w lewo
lub Home przenosi na początek linii, alt-w prawo przeskakuje o 27 znaków na raz, End
przesuwa się na koniec linii. Ctrl-home przenosi na sam początek dokumentu,
ctrl-end do samego końca.

GŁÓWNY MENU

Menu główne wywołuje się prawym przyciskiem myszy, gdy wskaźnik myszy znajduje się w tekście głównym
obszar. Wszystkie wpisy posiadają makra Ctrl lub „klawisze skrótu”, które w razie potrzeby działają w dowolnym miejscu.
W menu może znajdować się aż dwadzieścia pozycji, jeśli masz plik seedata i „skopiujesz do”
katalog zdefiniowany w ~/.seeconfig. Niektóre elementy (np. kopiowanie, pomoc, wychodzenie) są samodzielne
wyjaśniające i nieuwzględnione tutaj.

lista plików (ctrl-f)
Spowoduje to otwarcie okna Filelist (patrz FILELIST powyżej).

zobacz zakładki (ctrl-s)
Jeśli dla bieżącego pliku istnieją jakieś zakładki, zostaną one załadowane razem z plikiem.
Zakładki są wyświetlane jako numer linii i, aby ułatwić ich identyfikację, pierwsze 31
znaków w linii (jeżeli linia jest pusta lub zawiera mniej niż 31 znaków,
obok numeru mogą pojawić się dwie lub więcej linii tekstu). Przechodzisz do zakładki wg
kliknij go dwukrotnie lewym przyciskiem myszy. Możesz USUNĄĆ zakładkę z listy, korzystając z obu opcji
przyciski/przycisk-3. Zakładki są zapisywane automatycznie po ich umieszczeniu i
usunięte. Zobacz ładuje zakładki na podstawie pełnej ścieżki pliku (z wyjątkiem
man), więc jeśli plik został przeniesiony, zapisane zakładki nie pojawią się.
Jednakże indeks zakładek używany dla wszystkich plików sam w sobie jest tylko jednym zwykłym plikiem tekstowym
które można łatwo edytować, jeśli zajdzie taka potrzeba (patrz KONFIGURACJA poniżej). To wymaga
że w konfiguracji masz zdefiniowany plik „seedata”.

umieść zakładkę (ctrl-m)
Dodaj nową zakładkę dla linii zawierającej kursor tekstowy. Zakładki są
automatycznie zapisane (jeśli masz plik seedata).

załaduj ponownie (ctrl-l)
Spowoduje to aktualizację wyświetlacza w celu odzwierciedlenia bieżącego stanu pliku. Koniec z plikami
1 MB, plik jest „ogoniony” (patrz UWAGA w poprzedniej sekcji), co jest przydatne
długie logi itp. Aby ponownie załadować cały plik (jeśli jest tak duży), użyj metody
lista plików (pierwszy plik na liście plików jest zawsze ostatnim załadowanym plikiem). The
kursor i widok powrócą do tego samego numeru linii co poprzednio (co może, ale nie musi
oczywiście będzie to ta sama linia), chyba że jest to duży plik „ogoniasty”, w którym to przypadku
widok przesuwa się do końca.

apropos wyszukiwania (ctrl-a)
Wyświetl wyniki wyszukiwania „apropos” stron podręcznika w głównym obszarze tekstowym, używając
dowolny termin znajdujący się w dolnym wpisie tekstowym. Nazwy poszczególnych stron są podwójne
podkreślone na zielono i z hiperłączem. Kliknij dwukrotnie lewym przyciskiem myszy, aby wyświetlić stronę.

(nie)linie liczbowe (ctrl-3)
Dodaj lub usuń numery linii po lewej stronie. Numery linii są dostępne tylko w plikach
z mniej niż 100000 XNUMX linii. Podczas wyszukiwania plików dłuższych niż dziesięć
tysięcy linii, zaleca się najpierw wyłączyć numerację linii.

pogrubiony niebieski (ctrl-h)
Spowoduje to zastosowanie „pogrubionego niebieskiego znacznika” do aktualnie zaznaczonego tekstu. Ta marża będzie
pojawiają się ponownie w see za każdym razem, gdy ładujesz ten plik (jeśli ścieżka jest taka sama), aż
„odznaczasz” to.

kursywa czerwona (alt-r)
Stosuje znacznik „kursywa czerwona” do aktualnie zaznaczonego tekstu. Co właśnie zostało powiedziane
o kursywie czerwonej odnosi się w równym stopniu do pogrubionego błękitu.

odtaguj (ctrl-u)
Usuwa wszelkie znaczniki/znaczniki z aktualnie zaznaczonego tekstu. Wskazówka: po odtagowaniu
użyj przyzwoitego obszaru wokół znacznika, który chcesz usunąć, na wypadek, gdyby były białe znaki
dołączony. Może się to wydawać nieistotne, ale jeśli plik się zmieni i masz grupy
jeden lub dwa białe znaki podświetlone przez przypadek, te „ukryte” podświetlenia
pojawi się nagle. Mogą być również mylące w pliku seedata (patrz
KONFIGURACJA poniżej).

tryb zawijania (ctrl-w)
Daje trzy możliwości łamania linii dłuższych niż wyświetlacz: bez zawijania, zawijanie
na słowo lub dokładne opakowanie. Wartość domyślna to zawijanie słowa.

wyślij do edytora (ctrl-e)
Spowoduje to wydanie zdefiniowanego przez użytkownika polecenia wysłania pliku do edytora tekstu. Osobisty
ulubiony: "vim -remote". Jednakże, ponieważ większość instalacji *nix nie ma vima
skompilowany w ten sposób, domyślnie jest to „gedit”. Patrz KONFIGURACJA poniżej.

skopiuj (ctrl-o)
Pojawi się, jeśli masz zdefiniowany prawidłowy katalog „skopiuj do” w pliku
~/.seeconfig plik. Jako nazwę pliku przyjmuje zawartość wpisu tekstowego
i kopiuje zawartość bufora tekstowego do tego pliku ze ścieżką „kopiuj do”.
dołączone (możesz dołączyć podkatalogi). Jeśli bufor zawiera plik tekstowy, plik
nowy plik będzie dokładną kopią. Jeśli masz zaznaczony tekst, zobacz będzie tylko uwzględniony
zaznaczony tekst w nowym pliku, dzięki czemu można zamiast tego zapisać część bufora
wszystko. Kopiowanie jest najbardziej przydatne w połączeniu z następną opcją...

wykonaj (ctrl-x)
Wykonuje to wszystko, co jest we wpisie tekstowym, jako polecenie za pośrednictwem powłoki i drukuje
wynik w widoku tekstowym. Zobacz aktualizuje wyświetlacz do czasu wydania polecenia
wychodzi. Nie można wchodzić w interakcję, a konsola nie jest tak naprawdę przeznaczona do użytku jako konsola.
Możesz jednak zastosować polecenie do zawartości bufora tekstowego tak, jak gdyby
był to plik, w którym zamiast nazwy pliku użyto „SEEBUF” (w rzeczywistości jest to zapisane
do pliku tymczasowego). Na przykład: jeśli chcesz zobaczyć tylko linie w buforze
zawierający słowo „word”, wpisz „grep word SEEBUF”; to wyczyści wyświetlacz
i wydrukuj wynik tak, jakby poprzedni ekran był plikiem, który właśnie przeszukałeś. Jeśli
masz zaznaczony tekst na wyświetlaczu, zobacz użyje tylko wybranego tekstu
SEEBUF. Możesz zapisać swoje wyniki, korzystając z powyższej opcji „kopiuj”, a właściwie tej opcji
pojawi się w menu tylko wtedy, gdy zdefiniowano katalog „kopiuj do” (patrz
KONFIGURACJA). Domyślnie zobacz przekierowuje stderr na wyświetlacz. Jeśli dla niektórych
powód, dla którego tego nie chcesz, ustaw „bez przekierowań” (ponownie zobacz KONFIGURACJA). Ty także
uzyskaj wartość zwracaną (zwykle 0) na pasku tytułu.

skonfiguruj ponownie (F2)
Spowoduje to ponowne przetworzenie pliku konfiguracyjnego (~./seeconfig) i wyświetlenie pliku
Ponownie ekran „Konfiguracja”. Zmiany geometrii poprzez „wymiary:” mogą nie zostać uwzględnione
miejsce, dopóki nie uruchomisz ponownie, zobacz.

SERVER TRYB

Jedynym sposobem na załadowanie nowego pliku do działającej instancji see (chyba że znajduje się on w pliku „file
list”, powyżej) polega na użyciu metody „przeciągnij i upuść”, wyszukiwania apropos (stron podręcznika) lub serwera.

„Tryb serwera” umożliwia wysyłanie zdalnych poleceń do podglądu, przede wszystkim po to, aby tak było
zawarte w menu użytkownika przeglądarki plików, obsługiwanej przez inną aplikację, lub
obsługiwany z wiersza poleceń. PRZYKŁAD: Aby użyć see w przeglądarce plików nautilus GNOME,
kliknij „otwórz za pomocą” na pliku tekstowym w Nautilusie, wybierz niestandardowe polecenie i wpisz „seetxt”.
Od teraz nautilus będzie oferował możliwość przeglądania plików tekstowych za pomocą seetxt.

Gdy serwer jest uruchomiony, zielona lampka po lewej stronie będzie migać i będzie migać dowolne polecenie
wywołanie linii zawierające nazwę pliku lub stronę podręcznika zostanie do niego skierowane (w tym request
z innych aplikacji, takich jak przeglądarka plików). Większość przeglądarek internetowych działa w ten sposób ‐‐ if
klikniesz łącze w swoim kliencie poczty e-mail, pojawi się ono w działającej przeglądarce internetowej i
nie uruchamiaj kolejnego.

Serwer korzysta z gniazda lokalnego, które jest domyślnie używane ~/.seesock ale można to ustawić w
plik konfiguracyjny. Jeśli serwer z jakiegoś powodu nie chce się uruchomić, zamknij przeglądanie i usuń
ten plik gniazda (powinien istnieć tylko wtedy, gdy serwer jest uruchomiony).

W danym momencie może działać tylko jeden serwer. Możesz wyłączyć serwer klikając
migający wskaźnik po lewej stronie interfejsu.

KONFIGURACJA

See nie wymaga do działania żadnej konfiguracji, chociaż bez niej możesz nie być w stanie tego zrobić
korzystać ze wszystkich funkcji. Instalowany jest przykładowy plik konfiguracyjny
INSTALLDIR/share/seetxt-runtime (INSTALLDIR jest ustawiany prawdopodobnie w czasie kompilacji / Usr / local if
zbudowałeś ze źródła i nie wybrałeś niczego innego, lub / usr jeśli instalowałeś z
gotowy pakiet). Skopiuj plik .seeconfig do swojego katalogu domowego i dostosuj go do swojego
wymagania. W nazwach pól wielkość liter nie jest uwzględniana, a linie rozpoczynające się od znaku # są ignorowane.
Konfiguracja może mieć wpływ na następujące elementy:

· „czcionka tekstu”, np. „czcionka tekstu: helvetica 12”

· „wymiary” np. „wymiary: 1200 800”. To są wymiary obszaru tekstowego w
pikseli.

· Potwierdzenie załadowania pliku: normalnie, zobacz pyta o potwierdzenie, kiedy ma być nowy plik
załadowany. Możesz to pominąć, umieszczając w osobnym wierszu „brak potwierdzenia”.

· „seedata:” jest to lokalizacja pliku tekstowego, w którym przechowywane są znaczniki i zakładki. Np.
„seedata: /home/user/seedata”. NIE UŻYWAJ tyldy (~). Możesz edytować dane początkowe
plik, ale uważaj, aby przestrzegać tamtejszej struktury: strony podręcznika wymagają numeru sekcji
w nawiasach. Wersje wcześniejsze niż 0.70 nie wymagały tego i być może trzeba będzie to dodać
sekcję ręcznie, jeśli zakładki strony nie ładują się w wersji 0.70 lub nowszej.
Następnie znajduje się lista oddzielonych gwiazdką numerów linii zakładek. The
pierwsza liczba to liczba zakładek. Następnie może występować litera „R” (oznaczająca kolor czerwony) i lub
„B” (dla koloru niebieskiego) z większą liczbą liczb całkowitych oddzielonych gwiazdką. To są pary charakterów
pozycje (początek i koniec) dla najważniejszych momentów. Na przykład spróbuj wstawić to do pliku
plik danych wyjściowych:

patrzxt(1)*2*143*263*B*15226*15269*R*15464*15659*

Z plikiem konfiguracyjnym lub bez niego, przy pierwszym użyciu see utworzy się plik seedata
plik dla Ciebie (domyślnie ~/.seedane). To jedyny trwały plik
automatycznie utworzony w Twoim katalogu domowym. Przeczytaj także UWAGA O DOWIĄZANIACH SYMBOLICZNYCH W
ŚCIEŻKI PLIKÓW w sekcji OPCJE WYWOŁANIA powyżej.

· „filelist”: jest to lokalizacja pliku tekstowego, w której przechowywana jest historia przeglądanych plików
in. Domyślnie jest to INSTALLDIR/share/seetxt-runtime/filelist, czyli świat
czytać/zapisywać. Wiele instancji see może współdzielić tę samą listę plików; nie jest
zablokowane lub przytrzymane otwarte.

· „seesocket”: ścieżka i nazwa, która będzie używana jako gniazdo dla serwera; wartość domyślna jest
~/.seesock (ponownie nie używaj tyldy). Nie może być pełna długość tej ścieżki
więcej niż 106 znaków (jest to ograniczenie lokalnych gniazd unixowych). NIE RÓB
UTWÓRZ TEN PLIK.

· „interwał oglądania”: to liczba sekund pomiędzy aktualizacjami, gdy plik jest „obserwowany”
(za pomocą migającego przełącznika po prawej stronie, patrz PRZEŁĄCZNIKI I INTERFEJS powyżej); domyślny
wynosi dziesięć sekund. Lampka miga ze stałą częstotliwością, niezależną od czasu zegarka.

· „tło:” ustawia kolor tła obszaru tekstowego (np. „tło: Chabrowy Niebieski”).
Podświetlenia tekstu używane przez See (czerwony, niebieski, zielony i cyjan) są dość wysokie
kontrast, ale jeśli z jakiegoś powodu chcesz dostosować tło, wybierz kolor
/usr/share/X11/rgb.txt (z wyjątkiem tych ze spacjami w nazwie) lub użyj szesnastkowego RGB
formacie (np. #ffffff).

· „tail at:” ustawia granicę rozmiaru pliku, przy której należy używać „tailing”, a nie a
pełne przeładowanie, w bajtach. (np. „ogon przy: 5000000”). Wartość domyślna to 1000000. Zobacz
UWAGA na początku DOLNYCH PRZEŁĄCZNIKÓW powyżej.

· „Kopiuj do:” to katalog, w którym umieszczane są pliki z operacji „kopiuj” (patrz
MENU GŁÓWNE powyżej). Np. „skopiuj do: /home/user/Desktop”. Jeśli nie masz kopii
katalogu, nie można wykonać żadnego kopiowania.

· Przekierowanie stderr z opcją menu „wykonaj” (patrz wyżej). Aby zmienić stderr
przekierowanie wyłączone, dołącz „no redirect” w osobnym wierszu.

· "editor:" ustawia polecenie edytora do użycia (np. "editor: vim ‐remote"); patrz MENU GŁÓWNE
powyżej, aby uzyskać bardziej szczegółowe wyjaśnienie.

Nieprawidłowe wartości w pliku .seeconfig mogą spowodować awarię o_O

BŁĘDY

Większość komunikatów o błędach, czy to na pasku tytułowym, czy w wyskakującym okienku, powinna być oczywista.

Krótkie przeczytanie w pliku
Może się to zdarzyć, jeśli spróbujesz załadować plik nietekstowy, ponieważ zobacz zatrzyma się na zera
bajt, co oznacza, że ​​ilość odczytanego tekstu jest mniejsza niż rzeczywista długość pliku.

Nie można utworzyć pliku tymczasowego
See wykorzystuje Twój katalog domowy do przechowywania dwóch możliwych, bardzo krótkotrwałych plików tymczasowych,
.seeTMP i .seeTP (nigdy nie należy ich zostawiać jako śmieci, można je usunąć).
jeśli je znajdziesz). Bez pozwolenia na to funkcjonalność będzie niedostępna
zmniejszona.

Nie można zaktualizować listy plików! (Błąd nr 3)
Stanie się tak tylko wtedy, gdy see będzie w stanie odczytać listę plików, ale nie będzie w stanie na niej pisać. W
w takim przypadku musisz albo zmienić/dodać wpis „filelist:”. ~/.seeconfig or
masz uprawnienia do zapisu pliku. Domyślna ogólnosystemowa lista plików powinna
podczas instalacji ustawiono tryb 666; jeśli nie, administrator systemu musi to zrobić
„chmod 666” lista plików.

Nie można sprawdzić tekstu (błąd nr 4)
W twoim pliku znajduje się znak inny niż utf8 (coś, czego nie można wydrukować).

Brak pamięci
Zapewniam, że w Twoim komputerze nigdy nie zabraknie pamięci.

PRAWA AUTORSKIE

Prawa autorskie (C) 2008, 2009, 2010 Mark Thomas Eriksen. Zezwala się na kopiowanie,
rozpowszechniaj i/lub modyfikuj ten dokument zgodnie z warunkami Wolnej Dokumentacji GNU
Licencja, wersja 1.3 lub dowolna nowsza wersja opublikowana przez Free Software Foundation
(http://www.gnu.org/licenses/fdl.html).

Odwiedź stronę główną seext: http://seetxt.sf.net

Użyj Seeman online, korzystając z usług onworks.net