vegrep - Online w chmurze

PROGRAM:

IMIĘ

vgrep, vegrep, vfgrep - wypisuje linie pasujące do wzorca

SKŁADNIA

vgrep [ opcje vbind ] [ -[[AB] ]num ] [ -[CEFGVBchilnsvwx] ] [ -e ] wzorzec | -ffilet ] [
nazwy... ]

OPIS

Vgrep jest GNU grep z łatką umożliwiającą dostęp do obiektów wersji AtFS. Vgrep przeszukuje pliki
oraz obiekty wersji AtFS wymienione w argumentach (lub na standardowym wejściu, jeśli nie podano nazw,
lub imię - jest podana) dla linii zawierających dopasowanie do podanego wzorzec. Domyślnie,
vgrep drukuje pasujące linie.

Istnieją trzy główne warianty vgrep, kontrolowane przez następujące opcje.
-G interpretator wzorzec jako podstawowe wyrażenie regularne (patrz poniżej). To jest ustawienie domyślne.
-E interpretator wzorzec jako rozszerzone wyrażenie regularne (patrz poniżej).
-F interpretator wzorzec jako lista stałych ciągów, oddzielonych znakami nowej linii, z których każdy
ma być dopasowany.
Dodatkowo dwa warianty programów warzywa i vfgrep są dostępne. Wegrep jest podobny (ale
nie identyczne) z vgrep -Ei jest kompatybilny z historycznym Unixem egrep. Vfgrep is
sama, jak vgrep -F.

Vgrep rozumie opcje wiązania wersji standardowej zestawu narzędzi Shape. The Nazwy on
wierszu poleceń są zastępowane odpowiednimi identyfikatorami wersji wybranej wersji
obiekt.

Kurs opcje vbind to standardowe opcje ShapeTools dotyczące wiązania wersji. Opis
opcje te można znaleźć na stronie podręcznika vbind(1).

Wszystkie warianty vgrep zrozumieć następujące opcje:
-num Dopasowania zostaną wydrukowane za pomocą num linie kontekstu początkowego i końcowego. Jednakże,
vgrep nigdy nie wydrukuje danej linii więcej niż raz.
-A num num linie końcowego kontekstu po pasujących liniach.
-B num num linie kontekstu wiodącego przed dopasowaniem linii.
-C Równoważny -2.
-V Wydrukuj numer wersji vgrep do błędu standardowego. Ten numer wersji powinien być
zawarte we wszystkich raportach o błędach (patrz poniżej).
-b Wydrukuj przesunięcie bajtu w pliku wejściowym przed każdą linią wyjścia.
-c Pomiń normalne wyjście; zamiast tego wypisz liczbę pasujących linii dla każdego wejścia
plik. Z -v opcja (patrz poniżej), policz niepasujące linie.
-e wzorzec
Zastosowanie wzorzec jako wzór; przydatne do ochrony wzorów zaczynających się od -.
-f filet
Zdobądź wzór z filet.
-h Pomiń prefiks nazw plików na wyjściu, gdy przeszukiwanych jest wiele plików.
-i Ignoruj ​​rozróżnienie wielkości liter w obu wzorzec i pliki wejściowe.
-L Pomiń normalne wyjście; zamiast tego wypisz nazwę każdego pliku wejściowego, z którego nie
wynik normalnie zostałby wydrukowany.
-l Pomiń normalne wyjście; zamiast tego wypisz nazwę każdego pliku wejściowego, z którego jest wyjście
normalnie zostałby wydrukowany.
-n Poprzedź każdą linię wyników numerem linii w pliku wejściowym.
-q Cichy; tłumić normalne wyjście.
-s Pomijaj komunikaty o błędach dotyczące nieistniejących lub nieczytelnych plików.
-v Odwróć sens dopasowania, aby wybrać niepasujące linie.
-w Wybierz tylko te wiersze, które zawierają dopasowania, które tworzą całe słowa. Test jest taki
pasujący podciąg musi znajdować się na początku wiersza lub poprzedzony znakiem
znak niebędący wyrazem. Podobnie musi być albo pod koniec
lub po którym następuje znak niebędący słowem. Znaki składające się na słowa
to litery, cyfry i podkreślenie.
-x Wybierz tylko te dopasowania, które dokładnie pasują do całej linii.

REGULAR WYRAŻENIA

Wyrażenie regularne to wzorzec opisujący zestaw ciągów. Wyrażenia regularne
są konstruowane analogicznie do wyrażeń arytmetycznych, przy użyciu różnych operatorów
łączyć mniejsze wyrażenia.

Vgrep rozumie dwie różne wersje składni wyrażeń regularnych: „podstawową” i
„rozszerzony”. W GNU grep, nie ma różnicy w dostępnej funkcjonalności przy użyciu żadnego z nich
składnia. W innych implementacjach podstawowe wyrażenia regularne mają mniejszą moc. The
poniższy opis dotyczy rozszerzonych wyrażeń regularnych; różnice w zakresie podstawowym
wyrażenia regularne są podsumowywane później.

Podstawowymi blokami konstrukcyjnymi są wyrażenia regularne pasujące do pojedynczego znaku.
Większość znaków, w tym wszystkie litery i cyfry, to wyrażenia regularne, które pasują
sobie. Każdy metaznak o specjalnym znaczeniu można cytować poprzedzając go znakiem a
ukośnik wsteczny.

Lista znaków ujęta w [ i ] dopasowuje dowolny pojedynczy znak na tej liście; jeśli
pierwszym znakiem listy jest karetka ^ wtedy pasuje do dowolnego znaku nie na liście.
Na przykład wyrażenie regularne [0123456789] pasuje do dowolnej pojedynczej cyfry. Zakres
Znaki ASCII można określić podając pierwszy i ostatni znak oddzielone znakiem a
łącznik. Wreszcie, pewne nazwane klasy znaków są predefiniowane. Ich imiona to
oczywiste i takie są [:aln:], [:alfa:], [:ctrl:], [:cyfra:], [:wykres:],
[:niżej:], [:wydrukować:], [:punkt:], [:przestrzeń:], [:górny:], [:xcyfra:]. Na przykład,
[[:aln:]] znaczy [0-9A-Za-z], z tą różnicą, że ta ostatnia forma jest zależna od kodu ASCII
kodowanie znaków, podczas gdy to pierwsze jest przenośne. (Zauważ, że nawiasy w tych
Nazwy klas są częścią nazw symbolicznych i muszą być dołączone do
nawiasy ograniczające listę nawiasów.) Większość metaznaków traci swoje specjalne znaczenie
wewnątrz list. Aby uwzględnić literał ] umieść go na pierwszym miejscu na liście. Podobnie, aby uwzględnić a
dosłowny ^ umieść go gdziekolwiek, ale nie na pierwszym miejscu. Na koniec należy uwzględnić literał - umieść to na końcu.

Okres . dopasowuje dowolny pojedynczy znak. Symbol \w jest synonimem [[:aln:]]
i \W jest synonimem [^[:alnum]].

karetka ^ i znak dolara $ są metaznakami, które odpowiadają wartości pustej
ciąg znaków na początku i na końcu linii. Symbole \< i \> odpowiednio pasują do
pusty ciąg znaków na początku i na końcu słowa. Symbol \b dopasowuje pusty ciąg
na krawędzi słowa i \B pasuje do pustego ciągu, pod warunkiem, że tak jest nie na krawędzi A
słowo.

Po wyrażeniu regularnym pasującym do pojedynczego znaku może następować jeden z kilku
operatory powtórzeń:
? Poprzedni element jest opcjonalny i pasuje co najwyżej raz.
* Poprzedni element zostanie dopasowany zero lub więcej razy.
+ Poprzedni element zostanie dopasowany raz lub więcej razy.
{n} Poprzedni element jest dokładnie dopasowany n razy.
{n,} Poprzedni element jest dopasowany n lub więcej razy.
{,m} Poprzedni element jest opcjonalny i jest co najwyżej dopasowany m razy.
{n,m} Poprzedni element jest dopasowany co najmniej n razy, ale nie więcej niż m razy.

Można łączyć dwa wyrażenia regularne; wynikowe wyrażenie regularne pasuje do dowolnego
ciąg utworzony przez połączenie dwóch podciągów, które odpowiednio pasują do połączonego
podwyrażenia.

Dwa wyrażenia regularne można połączyć operatorem wrostkowym |; wynikowy regularny
wyrażenie pasuje do dowolnego ciągu znaków pasującego do któregokolwiek z podwyrażeń.

Powtórzenie ma pierwszeństwo przed konkatenacją, która z kolei ma pierwszeństwo przed
alternacja. Całe podwyrażenie można ująć w nawiasy, aby je zastąpić
zasady pierwszeństwa.

Odniesienie wsteczne \n, Gdzie n jest pojedynczą cyfrą, odpowiada poprzednio dopasowanemu podłańcuchowi
przez npodwyrażenie wyrażenia regularnego w nawiasach.

W podstawowych wyrażeniach regularnych metaznaki ?, +, {, |, (, ) tracą swoją specjalność
oznaczający; zamiast tego użyj wersji z odwrotnym ukośnikiem \?, \+, \{, \|, \(, \).

In warzywa metaznak { traci swoje szczególne znaczenie; zamiast tego użyj \{.

DIAGNOSTYKA

Zwykle status wyjścia wynosi 0, jeśli znaleziono dopasowania, i 1, jeśli nie znaleziono żadnych dopasowań. (T -v
opcja odwraca sens statusu wyjścia.) Status wyjścia to 2, jeśli istnieje składnia
błędy we wzorcu, niedostępne pliki wejściowe lub inne błędy systemowe.

PRZYKŁADY

Grep dla ``foo'' w wersji 1.43 Smile.c:

vgrep foo uśmiech.c[1.43]

Grep dla ``foo'' w ostatniej wersji Smile.c (ostatnia zapisana wersja lub zajęty plik, jeśli
do dyspozycji):

vgrep -ostatni foo uśmiech.c

Grep dla ``foo'' we wszystkich wersjach plików C, które powstały od 14 lutego 1993:

vgrep -od 14.2.93 foo \∗.c

Grep dla ``foo'' we wszystkich wersjach noszących symboliczną nazwę ``Release-2.3'':

vgrep foo \∗[Wydanie 2.3]

Korzystaj z vegrep online, korzystając z usług onworks.net