proot - آنلاین در ابر

برنامه:

نام

Proot - chroot، mount --bind و binfmt_misc بدون امتیاز/تنظیم

خلاصه

ریشه [انتخاب] ... [فرمان]

شرح

Proot یک پیاده سازی در فضای کاربر است خرد, استقرار (mount) --بستنو binfmt_misc. این یعنی
که کاربران برای انجام کارهایی مانند استفاده از دلخواه به هیچ امتیاز یا تنظیماتی نیاز ندارند
دایرکتوری به عنوان سیستم فایل ریشه جدید، فایل ها را در جای دیگری در دسترس قرار می دهد
سلسله مراتب سیستم فایل یا اجرای برنامه هایی که برای معماری CPU دیگری ساخته شده اند
شفاف از طریق حالت کاربر QEMU. همچنین، توسعه دهندگان می توانند از Proot به عنوان یک لینوکس عمومی استفاده کنند
موتور ابزار دقیق فرآیند به لطف مکانیزم گسترش آن، نگاه کنید به مراقبت از برای مثال
از نظر فنی Proot به آن متکی است ردیابی، یک تماس سیستمی غیرمجاز در هر لینوکس موجود است
هسته

فایل-سیستم ریشه جدید، با نام مستعار مهمان rootfs، معمولا حاوی یک توزیع لینوکس است. توسط
پیش‌فرض، اجرای برنامه‌ها را فقط به روت‌اف‌های مهمان، به هر حال کاربران، محدود می‌کند
می توانید از داخلی استفاده کنید سوار کردن / اتصال مکانیزم دسترسی به فایل ها و دایرکتوری ها از حالت واقعی
فایل-سیستم ریشه، با نام مستعار میزبان rootfs، درست مثل اینکه آنها بخشی از روتف های مهمان بودند.

وقتی توزیع لینوکس مهمان برای معماری CPU ناسازگار با
میزبان اول، Proot از شبیه ساز CPU QEMU user-mode برای اجرای شفاف مهمان استفاده می کند.
برنامه ها. این یک راه راحت برای توسعه، ساخت، و اعتبارسنجی هر لینوکس مهمان است
بسته‌ها را به‌طور یکپارچه بر روی رایانه کاربران بسته‌بندی می‌کند، درست مثل اینکه در یک بومی مهمان
محیط. به این ترتیب از همه مسائل مربوط به کامپایل متقابل اجتناب می شود.

Proot نیز می تواند مخلوط اجرای برنامه های میزبان و اجرای برنامه های مهمان
شبیه سازی شده توسط حالت کاربر QEMU. این برای استفاده از معادل های میزبان برنامه هایی که هستند مفید است
در rootfs مهمان وجود ندارد و با استفاده از ابزارهای کامپایل متقابل، زمان ساخت را افزایش می دهد
یا برنامه های مستقل از CPU، مانند مترجمان.

شایان ذکر است که بدون در نظر گرفتن QEMU، هسته مهمان هرگز درگیر نمی شود
از حالت کاربر استفاده می شود یا خیر. از نظر فنی، زمانی که برنامه های مهمان دسترسی به سیستم را انجام می دهند
منابع، Proot درخواست های آنها را قبل از ارسال به هسته میزبان ترجمه می کند. این
به این معنی که برنامه های مهمان می توانند از منابع میزبان (دستگاه ها، شبکه، ...) استفاده کنند، درست مثل اینکه از آنها استفاده کنند
برنامه های میزبان «عادی» بودند.

OPTIONS

رابط خط فرمان از دو بخش تشکیل شده است: اول گزینه های Proot (اختیاری)،
سپس دستور راه اندازی (/ بن / شل اگر مشخص نشده باشد). این بخش گزینه ها را توضیح می دهد
توسط Proot پشتیبانی می شود، یعنی اولین قسمت از رابط خط فرمان آن.

منظم گزینه های
-r مسیر, --rootfs=مسیر
استفاده کنید مسیر به عنوان سیستم فایل ریشه مهمان جدید، پیش فرض است /.

مشخص شده مسیر به طور معمول شامل یک توزیع لینوکس است که در آن همه برنامه های جدید وجود دارد
محدود خواهد شد. rootfs پیش فرض است / وقتی هیچ یک مشخص نشده است، این منطقی است
هنگامی که مکانیسم bind برای جابجایی فایل‌ها و دایرکتوری‌های میزبان استفاده می‌شود، نگاه کنید به -b
گزینه و مثال ها بخش برای جزئیات

توصیه می شود از -R or -S در عوض گزینه ها

-b مسیر, --bind=مسیر, -m مسیر, --mount=مسیر
محتوا را بسازید مسیر قابل دسترسی در rootfs مهمان

این گزینه هر فایل یا دایرکتوری rootfs میزبان را در دسترس قرار می دهد
محیط محدود درست مثل اینکه بخشی از rootfs مهمان است. به طور پیش فرض
مسیر میزبان به همان مسیر در rootfs مهمان محدود شده است اما کاربران می توانند هر کدام را مشخص کنند
مکان دیگر با نحو: -b *مسیر_میزبان*:*محل_میهمان*. اگر مهمان
مکان یک پیوند نمادین است، برای اطمینان از اینکه محتوای جدید است، ارجاع داده نمی شود
از طریق تمام پیوندهای نمادین که به محتوای همپوشانی اشاره می کنند قابل دسترسی است. که در
در اکثر موارد این رفتار پیش فرض نباید مشکلی ایجاد کند، اگرچه ممکن است
به صراحت مکان مهمان را با ضمیمه کردن آن لغو نکنید ! شخصیت: -b
*مسیر_میزبان*:*محل_میهمان!*.

-q فرمان, --qemu=فرمان
اجرای برنامه های مهمان از طریق QEMU همانطور که توسط فرمان.

هر بار که قرار است یک برنامه مهمان اجرا شود، PRoot حالت کاربر QEMU را وارد می کند.
فرمان در مقابل درخواست اولیه به این ترتیب، برنامه های مهمان در واقع اجرا می شوند
یک CPU مهمان مجازی که توسط حالت کاربر QEMU شبیه سازی شده است. اجرای بومی میزبان
برنامه ها هنوز موثر هستند و کل rootfs میزبان موظف است /host-rootfs in
محیط مهمان

-w مسیر, --pwd=مسیر, --cwd=مسیر
دایرکتوری کاری اولیه را روی آن تنظیم کنید مسیر.

برخی از برنامه ها انتظار دارند از یک دایرکتوری معین راه اندازی شوند اما هیچ کدام را اجرا نمی کنند
چدیر توسط خودشان. این گزینه از نیاز به اجرای یک پوسته و سپس جلوگیری می کند
وارد کردن دایرکتوری به صورت دستی

-v ارزش, --کلمه=ارزش
سطح اطلاعات اشکال زدایی را روی ارزش.

هر چه عدد صحیح بالاتر باشد ارزش این است که اطلاعات دقیق تری برای اشکال زدایی چاپ می شود
جریان خطای استاندارد یک منفی ارزش Proot را ساکت می کند مگر در حالت کشنده
خطاها

-V, - نسخه, --در باره
نسخه چاپی، حق چاپ، مجوز و تماس، سپس خارج شوید.

-h, --کمک, --استفاده
نسخه و استفاده از خط فرمان را چاپ کنید، سپس خارج شوید.

توسعه گزینه های
گزینه های زیر افزونه های داخلی را فعال می کنند. از نظر فنی توسعه دهندگان می توانند خود را اضافه کنند
ویژگی های خود را برای Proot یا استفاده از آن به عنوان یک موتور ابزار دقیق پردازش لینوکس به لطف آن
مکانیسم گسترش، برای جزئیات بیشتر به منابع مراجعه کنید.

-k رشته, --kernel-release=رشته
کرنل فعلی را به صورت انتشار هسته نشان دهید رشته.

اگر برنامه‌ای روی هسته‌ای قدیمی‌تر از هسته مورد انتظار کتابخانه گنو C اجرا شود،
خطای زیر گزارش شده است: "FATAL: هسته خیلی قدیمی است". برای اینکه بتوانید چنین اجرا کنید
برنامه ها، Proot می تواند برخی از ویژگی های موجود در هسته را شبیه سازی کند
انتشار مشخص شده توسط رشته اما در هسته فعلی وجود ندارد.

-0, -- root-id
کاربر فعلی را به عنوان "ریشه" ظاهر کنید و امتیازات آن را جعلی کنید.

حتی اگر برخی از برنامه‌ها با امتیازات «root» اجرا نشوند، از کار کردن خودداری می‌کنند
اگر هیچ دلیل فنی برای آن وجود ندارد. این معمولاً در مورد پکیج صدق می کند
مدیران این گزینه به کاربران اجازه می دهد تا با جعل کردن این نوع محدودیت ها را دور بزنند
هویت کاربر/گروه، و با جعل موفقیت برخی از عملیات مانند تغییر
مالکیت فایل ها، تغییر دایرکتوری ریشه به /، ... توجه داشته باشید که این گزینه می باشد
در مقایسه با فاکروت.

-i رشته, --change-id=رشته
کاربر و گروه فعلی را به صورت ظاهر کنید رشته "uid:gid".

این گزینه باعث می شود کاربر و گروه فعلی به صورت ظاهر شوند UID و gid. به همین ترتیب،
فایل‌هایی که در واقع متعلق به کاربر و گروه فعلی هستند، به نظر می‌رسند که متعلق به آن‌ها هستند
UID و gid بجای. توجه داشته باشید که -0 گزینه همان است -i 0:0.

نام مستعار گزینه های
گزینه های زیر نام مستعار برای مجموعه های دستی از گزینه ها هستند.

-R مسیر
نام مستعار: -r *مسیر* + یکی دو مورد توصیه می شود -b.

برنامه های ایزوله شده در مسیر، یک rootfs مهمان، ممکن است هنوز نیاز به دسترسی به اطلاعات داشته باشد
در مورد سیستم میزبان، همانطور که در نشان داده شده است مثال ها بخش از کتابچه راهنما.
این اطلاعات میزبان معمولاً عبارتند از: تعریف کاربر/گروه، راه اندازی شبکه،
اطلاعات زمان اجرا، فایل های کاربران، ... در تمام توزیع های لینوکس، همه آنها دروغ می گویند
در چند فایل میزبان و دایرکتوری که به طور خودکار توسط این محدود می شوند
گزینه:

· /etc/hosts.conf

· / غیره / میزبان

· /etc/hosts.equiv

· / etc / mtab

· /etc/netgroup

· /etc/networks

· / etc / passwd

· / و غیره / گروه

· /etc/nsswitch.conf

· /etc/resolv.conf

· / و غیره / زمان محلی

· / توسعه تمدن /

· /sys/

· /proc/

· / tmp /

· / اجرا کن /

· /var/run/dbus/system_bus_socket

· $HOME

· مسیر

-S مسیر
نام مستعار: -0 -r *مسیر* + یکی دو مورد توصیه می شود -b.

این گزینه برای ایجاد و نصب ایمن بسته ها در rootfs مهمان مفید است.
شبیه به -R گزینه انتظار می رود آن را قادر می سازد -0 گزینه و مقید فقط به
حداقل مجموعه ای از مسیرها را برای جلوگیری از تغییرات غیرمنتظره در فایل های میزبان دنبال کنید:

· /etc/hosts.conf

· / غیره / میزبان

· /etc/nsswitch.conf

· /etc/resolv.conf

· / توسعه تمدن /

· /sys/

· /proc/

· / tmp /

· /run/shm

· $HOME

· مسیر

خروج وضعیت

اگر یک خطای داخلی رخ دهد، ریشه وضعیت خروج غیر صفر را برمی گرداند، در غیر این صورت برمی گردد
وضعیت خروج از آخرین برنامه خاتمه یافته هنگامی که یک خطا رخ داده است، تنها راه
برای دانستن اینکه آیا از آخرین برنامه پایان یافته می آید یا از ریشه خود این است که یک
به پیام خطا نگاه کنید

با استفاده از خدمات onworks.net از proot آنلاین استفاده کنید